Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 20 kwietnia 2010 r., sygn. II SA/Ol 150/10
Dnia 20 kwietnia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Protokolant Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2010 roku sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie opłaty eksploatacyjnej za wydobywanie kopalin bez koncesji - oddala skargę.
Uzasadnienie
Pismem z 8 października 2007r. Naczelnik Wydziału Rolnictwa, Ochrony Środowiska i Leśnictwa Starostwa Powiatowego, działająca z upoważnienia Starosty, zawiadomiła Przedsiębiorstwo P. o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie ustalenia opłaty eksploatacyjnej w trybie art. 85a ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy z 4 lutego 1994r. Prawo geologiczne i górnicze, wobec stwierdzenia wydobywania kopaliny bez wymaganej koncesji, na działce nr "[...]", obręb D., gmina I., powiat "[...]".
Decyzją z dnia 12 czerwca 2008r. Starosta ustalił Przedsiębiorstwu P. opłatę eksploatacyjną w kwocie 2 105 280 zł za wydobywanie kopaliny bez koncesji na działce nr "[...]" obręb D., gm. I., powiat "[...]".
Na skutek złożonego odwołania Spółki, w którym kwestionowała prawidłowość sporządzonego operatu oraz wyliczenia wielkości wydobytej kopaliny, Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z 12 sierpnia 2008r. nr "[...]" uchyliło tę decyzję i przekazało sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia. Wskazano, iż przy ponownym przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego należy wskazać kto winien wykonać pomiary będące podstawą wymierzenia opłaty oraz podać wielkość wydobytych bez koncesji kopalin.
Kolejną decyzją z dnia 12 stycznia 2009r. Starosta ustalił Przedsiębiorstwu opłatę eksploatacyjną w kwocie 1.679.063,04 zł.
Decyzja ta na skutek wniesionego odwołania także została uchylona przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 20 kwietnia 2009r. nr "[...]", a sprawa ponownie przekazana organowi I instancji do rozpatrzenia wobec stwierdzonych uchybień w postępowaniu administracyjnym. W motywach uzasadnienia Kolegium wskazało, iż organ I instancji wydając skarżoną decyzję oparł się jedynie na wykonanej przez Spółkę prywatnej opinii, zaś w ocenie organu odwoławczego dokument taki nie może stanowić samoistnego dowodu przy wymiarze opłaty eksploatacyjnej mającej charakter kary, gdyż taka opinia może stanowić jedynie dowód o charakterze pomocniczym.