Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 kwietnia 2010 r., sygn. II SA/Ol 128/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia "[...]" Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w I. po rozpoznaniu zgłoszenia choroby zawodowej stwierdził u J.K. przewlekłą chorobę układu ruchu wywołaną sposobem wykonywania pracy w postaci przewlekłego zapalenia okołostawowego barku określoną w poz. 19 pkt 4 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych. W uzasadnieniu wskazano, iż Instytut Medycyny Pracy w Łodzi jako jednostka orzecznicza II stopnia, gdzie przeprowadzono na wniosek zainteresowanej ponowne badania uznał, iż ustalone przez Wojewódzki Zespół Medycyny Przemysłowej w O. rozpoznanie w postaci zespołu ciasnoty podbarkowej jest bardziej szczegółowym określeniem lokalizacji zmian w obrębie tkanek miękkich okolicy barku. Zmiany te kwalifikuje się do zmian lokalizacji określonych jako zapalenie okołostawowe barku. Tym samym IMP w Łodzi uznał za nietrafne uzasadnienie jednostki orzeczniczej I stopnia, iż rozpoznane u J. K. schorzenie nie znajduje się w obowiązującym wykazie chorób zawodowych. Na podstawie analizy całości zebranej dokumentacji medycznej i oceny narażenia zawodowego oraz przeprowadzonego wywiadu z J. K. IMP w Łodzi uznał, iż istnieją podstawy do przyjęcia, z przeważającym prawdopodobieństwem, że rozpoznana u wymienionej choroba układu ruchu pod postacią zapalenia okołostawowego barku prawego jest następstwem sposobu wykonywania pracy. Biorąc pod uwagę wystąpienie u wymienionej pierwszych objawów chorobowych w sierpniu 2006r., charakter i sposób wykonywanej pracy, jako strony postępowania ustalono Zakład Produkcji Odzieży "E." J. K. w I. oraz J. M. D. S.A. K. Podano, iż w okresie pracy zawodowej w Zakładzie Produkcji Odzieży "E." J. K. wykonywała czynności prasowania odzieży męskiej, które charakteryzują się dużym obciążeniem statycznym w pozycji stojącej, a także występuje monotypia pracy ze względu na dużą liczbę powtórzeń wykonywanych czynności prawą ręką, tj. zginania, prostowania, wielokrotnego podnoszenia ciężaru. Z kolei w okresie pracy zawodowej w J. M. D. S.A. K., B. nr 1555 w I. na stanowisku sprzedawcy-kasjera J.K. obsługiwała kasę fiskalną, przewoziła towar wózkami transportowymi o napędzie ręcznym, rozkładała towar na regały, obsługiwała maszynę do czyszczenia podłóg i prasę do makulatury, podnosiła i przenosiła ręcznie towary, wykonywała prace porządkowe w pomieszczeniach i otoczeniu sklepu. Instytut Medycyny Pracy w Łodzi wskazał, iż czynności te mogły przyczynić się do ponownego wystąpienia dolegliwości. W ocenie organu zebrany w niniejszej sprawie materiał dowodowy prowadzi do stwierdzenia, iż rozpoznane u J.K. schorzenie należy do katalogu przewlekłych chorób układu ruchu wywołanych sposobem wykonywanej pracy i z wysokim prawdopodobieństwem spowodowane zostało charakterem oraz sposobem wykonywanej pracy, co uzasadnia stwierdzenie choroby zawodowej w myśl art. 235? Kodeksu pracy.