Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 marca 2010 r., sygn. VII SA/Wa 100/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska, , Sędzia WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka (spr.), Sędzia WSA Elżbieta Zielińska-Śpiewak, Protokolant Piotr Bibrowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2010 r. sprawy ze skargi H. W. i E. W. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2009 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r. znak [...] Wojewoda [...], na podstawie art. 157 § 1 i 2 w związku z art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej k.p.a., po rozpatrzeniu wniosku H. W. i E. W., odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Starosty Powiatowego w S. z dnia [...] maja 2001 r. znak [...] nr [...] zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej Z. i K. P. pozwolenia na rozbudowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z garażem na działce nr [...] przy ul. [...] w S.

W uzasadnieniu organ wskazał, iż inwestor złożył wniosek o pozwolenie na budowę w okresie obowiązywania decyzji z dnia [...] listopada 2000 r. nr [...] ustalającej warunki zabudowy dla przedmiotowej inwestycji, wykazał prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz załączył projekt budowlany sporządzony przez projektantów posiadających uprawnienia budowlane w wymaganym zakresie. Z projektu budowlanego wynika, że rozbudowywany budynek nie jest wyższy niż istniejąca zabudowa, a jego wysokość została dostosowana do kalenicy istniejącego budynku, tj. do wysokości ok. 7,2 m. Poprzez zachowanie istniejącej konstrukcji dachu jako dwuspadowej i jednospadowej, forma architektoniczna budynku została zachowana.

Organ stwierdził, że § 12 ust. 6 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 140 ze zm.) w zakresie wymogu uzyskania pisemnej zgody właściciela działki sąsiedniej na usytuowanie budynku bezpośrednio przy granicy działki budowlanej, zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 5 marca 2001 r. sygn. akt P11/2000, uznany został za niekonstytucyjny - a zatem uzyskanie takiej zgody nie jest wymagane.