Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 marca 2010 r., sygn. II SA/Wa 1872/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Andrzej Kołodziej Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras (spraw.) Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant Elwira Sipak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 marca 2010 r. sprawy ze skargi E. F. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu potrąconych odsetek od świadczenia pieniężnego przysługującego żołnierzom zawodowym przez okres roku z tytułu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej -oddala skargę-
Uzasadnienie
Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego w W. decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...], działając na podstawie art. 96 ust. 7 i 9 w zw. z art. 75 ust. 3 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (tekst jedn. z 2008 r. Dz. U. Nr 141, poz. 892 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku płk w st. spocz. E. F. z dnia [...] kwietnia 2009 r. o zwrot odsetek ustawowych w kwocie [...] zł. odmówił zwrotu odsetek, które następnie uznano za nienależne, od świadczenia pieniężnego przysługującego przez okres jednego roku po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej. W uzasadnieniu wskazał na następujący stan faktyczny. Otóż rozkazem Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] listopada 1975 r. nr [...], z dniem [...] grudnia 1975 r. skarżący został w trybie dyscyplinarnym usunięty z zawodowej służby wojskowej. Następnie Wojskowy Sąd Garnizonowy w W. postanowieniem z dnia [...] grudnia 2000 r. sygn. akt [...] uchylił powyższy rozkaz, zaś Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] marca 2001 r. nr [...], utrzymał w mocy zwolnienie skarżącego z zawodowej służby wojskowej stwierdzając jednocześnie, że nabył on wszelkie uprawnienia przysługujące żołnierzowi zawodowemu zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej. Wobec powyższego Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego w W. decyzją z dnia [...] lipca 2001 r. nr [...], mając za podstawę art. 18 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (tekst jedn. z 1992 r. Dz. U. Nr 5, poz. 18 ze zm.), wypłacił skarżącemu jednorazowe uposażenie przysługujące przez okres roku po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej w kwocie [...] zł oraz odsetki za okres od [...] lutego 1998 r. do [...] lipca 2001 r. w wysokości [...] zł (liczone 3 lata wstecz od daty złożenia wniosku, czyli za okres od [...] lutego 1998 r. do [...] lipca 2001 r.), zaś jako datę ustalenia uposażenia przyjęto dzień [...] stycznia 2001 r., tj. uprawomocnienia się wskazanego już wyżej postanowienia Wojskowego Sądu Garnizonowego w W. W wyniku odwołania, Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] maja 2005 r. nr [...] uchylił powyższą decyzję i jednocześnie nakazał organowi I instancji wypłatę przedmiotowego świadczenia z uwzględnieniem odpowiednich składników uposażenia przyjętych do podstawy wymiaru emerytury. W międzyczasie Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego nie czekając na uprawomocnienie się powyższej decyzji Ministra Obrony Narodowej, wypłacił skarżącemu wyrównanie uposażenia wraz z ustawowymi odsetkami, tj. ustalono uposażenie na kwotę [...] zł i mając na uwadze wypłaconą już wyżej kwotę [...] zł, wypłacono [...] zł brutto ([...] zł netto). Natomiast odsetki naliczono od powyższej kwoty tym razem za okres od [...] stycznia 2001 r. do dnia wypłaty należności, tj. do [...] lipca 2001 r. w wysokości [...] zł uznając, że w decyzji z dnia [...] lipca 2001 r. nr [...] odsetki winny być wypłacone za okres od dnia [...] stycznia 2001 r. do dnia [...] lipca 2001 r. w wysokości [...] zł. Stąd też zwrotowi winna podlegać kwota [...] zł (uprzednio wypłacona kwota odsetek w wysokości [...] zł minus [...] zł). Reasumując, skarżącemu należało wypłacić kwotę [...] zł. Z kolei wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 lutego 2006 r. sygn. akt II SA/Wa 1342/05, stwierdzono nieważność decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] maja 2005 r. nr [...] oraz poprzedzającej ją decyzji Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w W. z dnia [...] lipca 2001 r. nr [...] wskazując, że Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego w W. nie był organem właściwym do jej wydania. Po przekazaniu sprawy według właściwości do Sztabu Generalnego WP, wymieniony organ nie wydał jednakże żadnej decyzji w zakresie spornego uposażenia i odsetek, a następnie postanowieniem z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] przekazał ją do rozpoznania w tym przedmiocie Dyrektorowi Wojskowego Biura Emerytalnego w W. W dalszej części uzasadnienia, odnosząc się do żądania skarżącego wskazano, że organ miał prawo dokonać korekty błędu rachunkowego i omyłkowe wypłacenie kwoty nienależnej, uzasadnia dochodzenie jej zwrotu, zaś decyzja z dnia [...] lipca 2001 r. nr [...] i na którą powołuje się skarżący, została wyeliminowana z obrotu prawnego. Reasumując, roszczenia skarżącego zostały już zaspokojone i tym samy brak jest podstaw do zwrotu odsetek.