Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 marca 2010 r., sygn. II SA/Po 879/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Sędzia WSA Edyta Podrazik Protokolant st. sekr. sąd. Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2010r. sprawy ze skargi Gminy Miasta Gniezna na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie zasady i trybu powierzenia zarządzania gminnym zasobem nieruchomości; I. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze w części w jakiej Wojewoda Wielkopolski orzekł o nieważności § 1 ust. 1, ust. 2 i ust. 4, § 4 , § 5 uchwały Nr XXXIX/447/2009 Rady Miasta Gniezna z dnia 16 września 2009r. w sprawie: zasad i trybu powierzania "[...]" Spółce A [...] zarządzania gminnym zasobem nieruchomości II. określa, że zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze nie może być wykonane w części określonej w punkcie I. /-/ E. Podrazik /-/B. Drzazga /-/ W. Batorowicz

Uzasadnienie

Orzeczeniem nadzorczym z dnia [...] października 2009 r. Wojewoda Wielkopolski orzekł nieważność uchwały Nr XXXIX/447/2009 Rady Miasta Gniezna z dnia 16 września 2009 r. w sprawie zasad i trybu powierzenia A Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością zarządzania gminnym zasobem nieruchomości. Dokonując oceny zgodności z prawem przedmiotowej uchwały organ nadzoru stwierdził, co następuje.

W powyższej uchwale wskazano jako podstawę prawną przepis art.18 ust. 2 pkt 15 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz.U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43 ze zm.), a także uchwały Rady Miasta Gniezna z dnia 7 marca 1997 r. "w sprawie wyboru sposobu prowadzenia i form gospodarki komunalnej" oraz "w sprawie przekształcania przedsiębiorstwa MPGKiM w Gnieźnie w Spółkę z o.o." W ocenie organu nadzoru żaden z powołanych przepisów, w tym w szczególności art. 2 ustawy o gospodarce komunalnej, nie dawał Radzie Miasta Gniezna - która jako organ władzy publicznej powinna, zgodnie z art. 7 i art. 163 Konstytucji RP, działać w na podstawie i w granicach prawa - podstaw do podjęcia przedmiotowej uchwały, bowiem gospodarowanie mieniem komunalnym leży w wyłącznych kompetencjach organu wykonawczego gminy, a nie rady, co wynika z art. 30 ust. 2 pkt. 3 ustawy o samorządzie gminnym. Organ zauważył również, iż art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) stanowi jednoznacznie, że z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów tej ustawy oraz odrębnych ustaw organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze. Dalej organ wywiódł, iż przepis art. 3 ustawy o gospodarce komunalnej, który nie został powołany w podstawie prawnej zakwestionowanej uchwały, przewiduje możliwość umownego powierzenia wykonywania przez jednostki samorządu terytorialnego zadań z zakresu gospodarki komunalnej osobom fizycznym, osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, zgodnie z brzmieniem przepisu "w drodze umowy na zasadach ogólnych". W konsekwencji organ stwierdził, w przypadku zawierania umów cywilnoprawnych powierzających odrębnym podmiotom wykonywanie zadań z zakresu gospodarki komunalnej jednostki samorządu terytorialnego dysponują co do zasady swobodą umów i mogą z niej korzystać, pod warunkiem, że będzie się to odbywać z uwzględnieniem przepisów o finansach publicznych, przepisów o zamówieniach publicznych i przepisów o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Zdaniem organu nadzorczego Rada Miasta Gniezna nie miała żadnych kompetencji do wkraczania w zakres materii powierzonej przez przepisy prawa organowi wykonawczemu gminy i uregulowanej przez przepisy rangi ustawowej.