Wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 marca 2010 r., sygn. II SA/Łd 596/09

Dnia 16 marca 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek Sędziowie Sędzia NSA Anna Stępień Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.) Protokolant Asystent sędziego Beata Czyżewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 marca 2010 r. przy udziale - sprawy ze skargi W. Z. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] znak: [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty [...] z dnia [...] nr [...], znak [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku. LS

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. Nr [...] Starosta [...] na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1 , art. 34 ust. 4, art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2003r., nr 207, poz. 2016 ze zm.), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku A. W.-B. zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na nadbudowę garażu pomieszczeniami mieszkalnymi, w budynku mieszkalnym jednorodzinnym w zabudowie szeregowej na działce nr 592/7, obręb [...] przy ulicy A [...] w W.

W uzasadnieniu Starosta wskazał, iż po złożeniu wniosku o zatwierdzenie projektu i udzielenie pozwolenia, inwestor w wykonaniu postanowienia z dnia [...]r. został wezwany do uzupełnienia braków wniosku, jednakże z nałożonego obowiązku nie wywiązał się, w konsekwencji decyzją z dnia [...]r. Starosta [...] odmówił inwestorowi zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę. W wyniku rozpoznania odwołania A. W.-B. organ II instancji decyzją z dnia [...]r. uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Organ odwoławczy wyjaśniając podstawę swojego rozstrzygnięcia zarzucił organowi I instancji, iż w ramach postanowienia zobowiązującego do uzupełnienia wniosku nie powinien żądać klauzuli prawomocności decyzji Burmistrza W. o ustaleniu warunków zabudowy, gdyż decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. jest decyzją ostateczną i skierowanie skargi do sądu nie wstrzymuje jej wykonania. Nadto organ I instancji nie ustosunkował się do istotnych zarzutów W. Z. i nie odniósł się do zapisu decyzji Burmistrza Miasta W. dotyczącego gabarytów i formy architektonicznej projektowanej nadbudowy, wprowadzenia dysonansu w bryle budynku i naruszenia harmonii bryły całego zespołu zabudowy szeregowej, a wątpliwości tych nie ujednolicają złożone rysunki i projekty.