Wyrok WSA w Krakowie z dnia 5 marca 2010 r., sygn. II SA/Kr 1794/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Pasternak Sędziowie : WSA Mariusz Kotulski NSA Jan Zimmermann (spr.) Protokolant : Małgorzata Piwowar po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2010 r. sprawy ze skargi C. B. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia 31 lipca 2008 r. nr [...] w części odnoszącej się do terenu oznaczonego symbolem RR w sekcji 10 załącznika Nr 1 do uchwały, obejmującego nieruchomość, składającą się z działek "1" i "2" obr. [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego [...] skargę oddala

Uzasadnienie

II SA/Kr 1794/09

UZASADNIENIE

Rada Miasta Zakopane podjęła w dniu 31 lipca 2008 r. uchwałę Nr XXVII/345/2008 w sprawie Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego GUBAŁÓWKA l.

W dniu 19 listopada 2009 r. powyższą uchwałę zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego C.B. , zam. w [...]. Skarga została wniesiona po uprzednim bezskutecznym wezwaniu Rady Miasta Zakopane do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia skarżącego.

Skarżący wniósł o: stwierdzenie nieważności § 7 ust. 1 pkt l i 2 tejże uchwały w części odnoszącej się do terenu oznaczonego symbolem l R w sekcji 10 załącznika Nr 1 do tej uchwały, obejmującego nieruchomość, składającą się z działek [...] i [...] obr. [...] oraz o zasądzenie od Rady Miasta Zakopane na rzecz skarżącego kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi napisano, że zaskarżona uchwała narusza interes prawny skarżącego jako właściciela działek ewidencyjnych [...] i [...], gdyż wprowadza zakaz zabudowy tej nieruchomości. Skarżący wskazał na naruszenie przepisów ustaw z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139) i z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, póz. 717 ze zm.), które zostały przez Radę Miasta Zakopane wyłożone i zastosowane w sposób sprzeczny z Konstytucją RP, a w szczególności niezgodne z zasadą proporcjonalności i zasadą równości . Skarżący zarzucił, że uchwała narusza jego interes prawny przez to, że niezgodnie z art. 140 k.c. w związku z art. 31 ust. 3, 21 ust. 1 i 64 ust. 2 Konstytucji określa granice korzystania z rzeczy przez jej właściciela w sposób niezgodny również ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa własności nieruchomości.