Wyrok WSA w Krakowie z dnia 2 marca 2010 r., sygn. III SA/Kr 668/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek Sędziowie : WSA Bożenna Blitek spr. WSA Halina Jakubiec Protokolant Urszula Ogrodzińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 marca 2010 r. sprawy ze skargi Ł. M. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 8 maja 2009 r. Nr : [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby s k a r g ę o d d a l a .

Uzasadnienie

Pismem z dnia 5 lutego 2009 roku Komendant Powiatowy Policji poinformował sierż. Ł. M., że zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie zwolnienia go ze służby w Policji na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji zawiadamiając o przysługującym mu prawie z art. 10 § 1 kodeksu postępowania administracyjnego.

W dniu [...] 2009r. Komendant Powiatowy Policji wydał rozkaz personalny Nr [...], na mocy którego zwolnił sierż. Ł. M. ze służby w Policji z dniem 30 kwietnia 2009r. Jako podstawę prawną podano art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy o Policji. Uzasadniając swoją decyzję organ I instancji wyjaśnił, iż w dniu 26 listopada 2008r. Prokurator Rejonowy powiadomił, że w dniu 19 listopada 2008r. funkcjonariuszowi Policji sierż. Ł. M. został przedstawiony zarzut popełnienia przestępstwa z art. 158 § 1 K.k. i art. 157 § 2 K.k. w związku z art. 11 § 2 K.k., art. 191 § 1 K.k., art. 288 § 1 K.k.. Następnie stosownym raportem Ł. M. powiadomił w dniu 29 stycznia 2009r. Komendanta Powiatowego Policji, iż prawomocnym wyrokiem z dnia [...] 2009r., sygn. akt [...] Sąd Rejonowy warunkowo umorzył wobec niego postępowanie karne na okres próby 1 roku. Zaznaczono, że w toku postępowania administracyjnego zmierzającego do zwolnienia Ł. M. ze służby w Policji Komendant Powiatowy Policji - zgodnie z art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990r. o Policji - zasięgnął opinii właściwego związku zawodowego i uzyskał odpowiedź, że Prezydium Zarządu Wojewódzkiego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Policjantów na posiedzeniu w dniu [...] 2009r. postanowiło nie wnosić zastrzeżenia co do trybu zwolnienia ze służby w/w funkcjonariusza z zastosowaniem wobec niego art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy o Policji. Zdaniem organu I instancji, ze zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego w sposób oczywisty wynika, iż Ł. M. dopuścił się popełnienia zarzucanych mu czynów z art. 158 § 1 K.k. i art. 157 § 2 K.k. w związku z art. 11 § 2 K.k., art. 191 § 1 K.k., art. 288 § 1 K.k., tj. przestępstw o charakterze umyślnym, ściganych z oskarżenia publicznego, na co wskazał Sąd Rejonowy w prawomocnym wyroku z dnia [...] 2009r. sygn., akt [...], warunkowo umarzając postępowanie karne na mocy art. 66 § 1 K.k. i art. 67 § 1 K.k. Komendant Powiatowy Policji stwierdził, że z zawodem policjanta wiąże się szczególny stopień zaufania społecznego. W myśl przepisu art. 25 ustawy o Policji, służbę w Policji może pełnić obywatel o nieposzlakowanej opinii. Jest to jedna z koniecznych przesłanek jakie musi spełniać osoba będąca policjantem. Natomiast z materiałów sprawy jednoznacznie wynika, iż Ł. M. przymiot ten utracił. Nie do przyjęcia jest bowiem, zdaniem organu, aby policjant skutecznie i z pełnym przyzwoleniem społecznym egzekwował prawo, podczas gdy on sam prawa nie przestrzega. Ł. M., jak każdy policjant, zobowiązany był do przestrzegania złożonego ślubowania, w którym przyrzekł strzec bezpieczeństwa Państwa, jego obywateli, przestrzegać prawa, dyscypliny służbowej, wykonywać polecenia przełożonych, strzec honoru, godności i dobrego imienia służby, a także przestrzegać zasad etyki zawodowej. W przeciwnym wypadku niemożliwa jest realizacja podstawowych zadań Policji określonych m.in. w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o Policji. W ocenie organu I instancji, utrata warunków kwalifikacyjnych do służby w Policji oraz charakter popełnionych czynów (m.in. przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu oraz przestępstwa przeciwko mieniu) uniemożliwiają dalsze pozostawanie Ł. M. w służbie w Policji. Komendant Powiatowy Policji podniósł, że rola i zadania Policji wyrażające się w służbie społeczeństwu uzasadniają celowość eliminowania ze struktur Policji funkcjonariuszy, którzy osłabiają autorytet władzy poprzez działania niezgodne z prawem, którego przestrzegania mają kontrolować. Nadto - na podstawie art. 110 ust. 7 pkt 2 i ust. 8 ustawy o Policji - organ I instancji stwierdził, że Ł. M. nie przysługuje nagroda roczna za 2009 rok z uwagi na popełnienie czynu o znamionach przestępstwa, którego popełnienie jest oczywiste i uniemożliwia pozostanie policjanta w służbie.