Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 25 marca 2010 r., sygn. I SA/Go 12/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Skupień Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert Sędzia WSA Stefan Kowalczyk (spr.) Protokolant Specjalista Marta Surmacz-Buszkiewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2010 r. sprawy ze skargi A.G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2005 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA / Go 12 / 10

U Z A S A D N I E N I E

Skarżąca A.G. wniosła skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...].10.2009 roku nr [...] utrzymującej w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...].07.2009 roku nr [...] wydaną w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od towarów i usług zamiesiące od maja do grudnia 2005 roku.

Z akt sprawy wynika że :

Naczelnik Urzędu Skarbowego po przeprowadzeniu w 2008 roku postępowania kontrolnego między innymi w zakresie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2005 roku, wydał decyzję określającej wysokość zobowiązania podatkowego podatku od towarów i usług za miesiące od maja do grudnia 2005 roku oraz wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za miesiące od stycznia do kwietnia 2005 roku.

Na skutek złożonego odwołania, po jego rozpoznaniu Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...].12.2008 roku utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Powyższą decyzję skarżąca zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. Natomiast Sąd w dniu 10.03.2009 roku wydał w sprawie I SA / Go 77 / 09 wyrok uchylający zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.

Sąd w uzasadnieniu wskazał iż dokumentacja podatkowa, odpowiednio uzupełniona, jak również poczynione działania umożliwiły organom wyliczenie kwoty sprzedaży za 2005 roku. Wielkość ta, która posłużyła organowi podatkowemu do ustalenia podstawy opodatkowania, została określona zdaniem Sądu, jedynie w wysokości zbliżonej do rzeczywistej, a nie faktycznej, co potwierdza treść protokołu kontroli podatkowej oraz uzasadnienie decyzji organu I instancji. Tak więc w rzeczywistości organ szacował podstawę opodatkowania, wbrew jego twierdzeniom Nie było więc podstaw do kierowania się w toku postępowania treścią przepisu art.23 § 2 ordynacji podatkowej.