Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 lutego 2010 r., sygn. IV SA/Wa 2020/09

Dnia 5 lutego 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Góra - Błaszczykowska, Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński, Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska - Litwiniec(spr.), Protokolant Marek Bereziński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lutego 2010 roku sprawy ze skargi U. S. i E. S. na postanowienie Ministra Środowiska z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy - oddala skargę -

Uzasadnienie

Zaskarżonym do Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia [...] września 2009 r. Minister Środowiska utrzymał w mocy postanowienie Dyrektora [...] Parku Narodowego z dnia [...] kwietnia 2009 r., odmawiające uzgodnienia projektu decyzji o ustaleniu warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego, w obrębie siedliska rolniczego, na działce nr ew. [...] położonej we wsi K., gm. L. - na terenie [...] Parku Narodowego, określanego dalej Parkiem.

W uzasadnieniu postanowienia Minister podniósł, iż działka o numerze ewidencyjnym [...] znajduje się na terenie obowiązywania "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy L.", wedle którego obszar ten jest przeznaczony pod działalność rolniczą z uwzględnieniem szeregu uwarunkowań. Ponadto przedmiotowa działka usytuowana jest na terenie [...] Parku Narodowego, co czyni koniecznym uzgodnienie zamierzonej inwestycji z organami ochrony środowiska.

Minister zaznaczył, iż w [...] Parku Narodowym w wielu miejscach zachował się tradycyjny mazowiecki krajobraz, z mozaiką pól i pastwisk, z głowiastymi wierzbami i stawianymi na zimę stogami siana. W celu ochrony tego krajobrazu, należy podejmować wszelkie możliwe kroki, by zachować go dla przyszłych pokoleń. Z tego względu w Parku, w celu ochrony walorów krajobrazu kulturowego M., wyodrębniono strefy ochrony krajobrazowej, Na terenach tych nie prowadzi się wykupów gruntów, ani nie odtwarza zniszczonych siedlisk przyrodniczych (stosowanie ochrony czynnej), bowiem warunkiem zachowania rolniczego pejzażu kulturowego o znacznym stopniu naturalności jest prowadzenie tradycyjnej gospodarki rolnej.