Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 5 lutego 2010 r., sygn. II SA/Po 604/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Podrazik Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Protokolant Starszy sekretarz sądowy Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lutego 2010 r. sprawy ze skargi A. K. na postanowienie Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Poznaniu z dnia [...] czerwca 2009r. Nr [...] w przedmiocie kary z tytułu nielegalnego użytkowania obiektu budowlanego I. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] 2008r. nr [...] II. zasądza od Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Poznaniu na rzecz skarżącej kwotę [...] zł ([...] złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych oraz kwotę [...] zł ([...] złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego III. określa, że zaskarżone postanowienie nie może być wykonane. /-/ W. Batorowicz /-/ E. Podrazik /-/ B. Drzazga
Uzasadnienie
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. postanowieniem z dnia [...] 2008 r. ([...]) wymierzył A. K. karę w wysokości 10 000 zł z tytułu nielegalnego użytkowania przebudowanej i nadbudowanej części budynku mieszkalnego na nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], działka nr [...]. W uzasadnieniu organ I instancji podał, iż w wyniku kontroli z dnia [...] 2008 r. na opisanej nieruchomości stwierdzono, że realizowana na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę Starosty [...] z dnia [...] 2000 r. budowa obiektu została zakończona, obiekt jest w stanie wykończonym i jest użytkowany, zaś ostatni wpis do dziennika budowy został dokonany przez kierownika budowy w dniu [...] maja 2008 r. Organ stwierdził, że opisana część budynku mieszkalnego jest użytkowana nielegalnie - bez skutecznego zawiadomienia o zakończeniu budowy lub wykazania się przez inwestora decyzją o pozwoleniu na użytkowanie. W ocenie organu inwestor uchybił obowiązkom wskazanym w art. 57 ustawy Prawo budowlane. Wskazując na treść przepisów art. 57 ust. 7 oraz art. 59f ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), przywołanej w podstawie prawnej postanowienia, organ ustalił wysokość kary na kwotę 10 000 zł, jako dziesięciokrotność iloczynu stawki opłaty (s = 500 zł), współczynnika kategorii obiektu budowlanego (dla budynku mieszkalnego kat. I współczynnik k = 2) i współczynnika wielkości obiektu (w = 1,0).