Wyrok WSA w Lublinie z dnia 10 lutego 2010 r., sygn. I SA/Lu 584/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek, Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz,, WSA Halina Chitrosz (sprawozdawca), Protokolant Stażysta Małgorzata Siwiec, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 lutego 2010 r. sprawy ze skargi E. K. i A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. - oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 18 czerwca 2009 r., Nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej, na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania małżonków E. i A. K. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 2 marca 2009r. Nr [...] w sprawie określenia wysokości należnego podatku dochodowego od osób fizycznych za rok podatkowy 2004 w kwocie 10.343,00 zł - utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

W jej uzasadnieniu wskazano, że wnosząc odwołanie skarżący podnieśli zarzut naruszenia przepisów postępowania poprzez niewyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, niedopuszczenie dowodu z opinii biegłego, nieuwzględnienie wniosków dowodowych strony, które pozwoliłyby na prawidłowe ustalenie stanu faktycznego w sprawie. Ich zdaniem, organ podatkowy popełnił błąd w ustaleniach faktycznych, stanowiących podstawę rozstrzygnięcia, polegający na przyjęciu, iż brak w dokumentacji firm: "A", "B", "C", faktur dokumentujących zakupy A. K., jest wynikiem nierzetelnego postępowania w/w podatników, a nie uchybieniem strony. Skarżący wywodzili, że gdyby były to faktury fikcyjne, niedokumentujące zdarzeń gospodarczych, nie byłoby zakładu produkcyjnego, który prowadzi po dzień dzisiejszy produkcję. Niepodjęcie przez organ w toku postępowania wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego w postępowaniu podatkowym, niedopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu budownictwa, który zbadałby rzeczowe nabycie usług i materiałów z "fikcyjnych faktur", doprowadziło do tego, że organ wywiódł wniosek, że zakład nie istnieje. W ich ocenie materiał zebrany w sprawie został oceniony przez organ podatkowy jednostronnie, co miało wpływ na rozstrzygnięcie.