Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 lutego 2010 r., sygn. I SA/Bd 905/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewcz Sędziowie: Sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska Sędzia WSA Urszula Wiśniewska (spr.) Protokolant Rafał Opioła po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 lutego 2010 r. sprawy ze skargi B. C. Sp. z o.o. w T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od grudnia 2006 r. do października 2008 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 2009r., nr [...] Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w [...] określił [...] sp. z o. o. w [...] zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2006r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym za poszczególne miesiące od stycznia 2007r.

do października 2008r. Organ wskazał, że wniesione aportem do Spółki [...] prawo wieczystego użytkowania gruntu, zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) stanowiło czynność zwolnioną od opodatkowania podatkiem VAT. Oznacza to, że nabyte przez stronę prawo wieczystego użytkowania gruntu nie zostało wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych, a przez to nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Od decyzji organu I instancji Spółka wniosła odwołanie. Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie art. 86 ust. 1 i art. 91 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r.

o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zw. z § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz naruszenie art. 121 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60

ze zm.). W uzasadnieniu strona podniosła, że czynność wniesienia aportu do spółki prawa handlowego nie jest czynnością zwolnioną od opodatkowania albowiem przewidziane powołanym rozporządzeniem zwolnienie jest sprzeczne z prawem wspólnotowym. W konsekwencji, organ powinien był odmówić zastosowania normy prawa krajowego sprzecznej z prawem wspólnotowym. Ponadto Spółka podniosła,