Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 stycznia 2010 r., sygn. III SA/Wa 1118/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak, Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant Emilia Jaktorska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi D. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz D. Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 440 zł (słownie: czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 9 marca 2009r. D. sp. z o.o. z siedzibą w W. zwróciła się do Ministra Finansów z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług. W uzasadnieniu wniosku przedstawiła stan faktyczny, z którego wynika, że Spółka zamierza nabyć wierzytelność od osoby trzeciej. Umowa przewidywać będzie, że wierzytelność o wartości 100 zostaje nabyta przez Spółkę i z tego tytułu Spółka wpłaci na rzecz zbywcy kwotę w wysokości 60 w określonym w umowie terminie. Następnie Spółka podejmie działania, mające na celu zbycie wierzytelności z zyskiem lub też inne jej wykorzystanie, w szczególności windykację bądź konwersję, na udziały dłużnika bądź inne (potrącenie). Spółka, dokonując oceny ekonomicznej transakcji przyjmuje, że kwota w wysokości 80 stanowi minimalną część wierzytelności, jaką uda się jej uzyskać. W ewentualnej nadwyżce do wartości wierzytelności (100) widzi potencjalny zysk. Podkreśliła, że działania mające przynieść zysk będą rozciągnięte w czasie oraz, że najbardziej prawdopodobnym jest, że Spółka będzie uzyskiwać wpływy stopniowo, przez okres przynajmniej kilku miesięcy, aż do otrzymania pełnej wartości wierzytelności (100) lub też do otrzymania takiej kwoty mniejszej niż wartość wierzytelności, ale większej od zapłaconej zbywcy, którą uzna za maksimum realnie możliwego do osiągnięcia zaspokojenia wierzytelności.