Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 października 2015 r., sygn. III SA/Wa 4038/14
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Sędziowie sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (sprawozdawca), sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 października 2015 r. sprawy ze skargi A. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za lipiec i sierpień 2005 r. oddala skargę
Uzasadnienie
I. Stan sprawy przedstawia się następująco:
1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 3 kwietnia 2013r. sygn. akt III SA/Wa 860/12, na mocy art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r. poz. 270, zwanej dalej: "P.p.s.a.") uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W.(zwany dalej: "DIS") z [...] grudnia 2011r. i poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. (zwany dalej: "DUKS"), które wydano wobec Skarżącego - A.F. w zakresie podatku od towarów i usług (dalej zwany: "VAT") za lipiec, sierpień i październik 2005r.
Zdaniem Sądu Skarżący w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonywał na rzecz klientów usługi polegające m.in. na: wskazywaniu najkorzystniejszych ofert banku; wstępnej oceny zdolności kredytowej klientów; wynegocjowania najlepszych warunków kredytowych; udzielania informacji na temat dokumentów niezbędnych do rozpoczęcia procedury kredytowej; przygotowywania dokumentów kredytowych. Sporna była kwalifikacja prawna ww. czynności, które Skarżący traktował jako usługi pośrednictwa finansowego zwolnione z VAT, natomiast organy podatkowe uznawały je za czynności doradcze i marketingowe, opodatkowane stawką 22% VAT - sprzedaż usług. Organy nie kwestionowały, iż Skarżący wykonywał czynności polegające m.in. na wskazywaniu klientom najlepszej oferty kredytowej banku, wstępnie badał zdolności kredytową klientów, przygotowywał dokumenty kredytowe. Uznały jednak, że czynności takie nie mogą być zaklasyfikowane jako pośrednictwo finansowe, gdyż: usługi nie były świadczone bezpośrednio na rzecz instytucji finansowych (banków) i nie można uznać ich za zwolnione z VAT usługi pośrednictwa finansowego, bowiem powinny zostać uznane za usługi doradztwa finansowego.