Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 19 stycznia 2010 r., sygn. II SA/Ol 1026/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędzia WSA Beata Jezielska Protokolant Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi K. i J.T. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]". Nr "[...]" w przedmiocie przywrócenia wymiarów klatki schodowej do stanu poprzedniego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu pierwszej instancji; 2. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżących kwotę 500 zł ( pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 15 września 2008 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla miasta E., na podstawie art. 81 c ust. 1 pkt 1 i ust. 2 i art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. nr 156, poz. 1118, z późn. zm.), nałożył na K. i J.T. obowiązek przedłożenia oceny technicznej zabudowy części klatki schodowej w budynku "[...]" do dnia 30 października 2008 r. Organ pierwszej instancji ustalił bowiem, że ta zabudowa narusza § 68 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75, poz. 690, z późn. zm.).
W. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w O., po rozpoznaniu zażalenia inwestorów, postanowieniem z dnia 31 października 2008 r. uchylił powyższe postanowienie i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. Organ odwoławczy podkreślił, że w sprawie należało zbadać zgodność wykonanych robót z przepisami rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki (Dz. U. z 1980 r. nr 17, poz. 62). Zarzucił, że organ pierwszej instancji nie wykazał istnienia w sprawie uzasadnionych wątpliwości co do jakości i zgodności z prawem wykonanych robót. Zaskarżone postanowienie zostało bowiem wydane bez powołania przepisu części szczegółowej Prawa budowlanego i bez odniesienia się do stanu faktycznego sprawy. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego zarzucił ponadto, że organ pierwszej instancji podał błędną datę wszczęcia postępowania w sprawie.