Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 23 grudnia 2009 r., sygn. I SA/Wa 576/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak po rozpoznaniu w dniu 23 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku D. B. , H. B. i U. R. o uzupełnienie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 października 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 576/09 w sprawie ze skargi D. B. , H. B. i U. R. na decyzje Ministra Infrastruktury z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia nieruchomości pod drogę postanawia odmówić uzupełnienia uzasadnienia wyroku. Sygn. akt I SA/Wa 576/09 P O S T A N O W I E N I E Dnia 23 grudnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak po rozpoznaniu w dniu 23 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku D. B. , H. B. i U. R. o sprostowanie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 października 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 576/09 w sprawie ze skargi D. B. , H. B. i U.R. na decyzje Ministra Infrastruktury z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia nieruchomości pod drogę postanawia odmówić sprostowania uzasadnienia wyroku. Sygn. akt I SA/Wa 576/09 UZASADNIENIE Wnioskiem z dnia 3 grudnia 2009 r. D. B., H. B. i U. R. wnieśli o sprostowanie uzasadnienia wyroku z dnia 23 października 2009 r. "o zarzuty podniesione w pismach procesowych, szczególnie z dnia 18 października 2009 r.", które zdaniem skarżących zupełnie pominięto w uzasadnieniu, a mogą ono mieć wpływ na wynik sprawy. Zdaniem skarżących w uzasadnieniu wyroku pominięto całkowicie takie fakty jak: znajdujące się w aktach sprawy oświadczenie Dyrektora Zarządu Dróg Wojewódzkich w [...] - Z. T., które ma znamiona poświadczenia nieprawdy; płacenie dotychczas przez skarżących podatków od nieruchomości za działkę nr [...]; brak powiadomienia ich przez poprzedniego oraz obecnego zarządcę drogi o władaniu ww. działką oraz fakt nielegalnego podział tej działki przez geodetę. Podnieśli ponadto, że w uzasadnieniu wyroku pominięto to, że szkic sytuacyjny działki nr [...] sporządzony przez starszego inspektora wojewódzkiego A. P., nie odpowiada stanowi rzeczywistemu i prawnemu w terenie. Punkt graniczny dla działki nr [...] naniesiony jest bowiem w innym miejscu, niż jest to w rzeczywistości. Wojewódzki Sąd Administracyjny w warszawie zważył co następuje: W myśl art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpni. 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. W doktrynie i orzecznictwie powszechnie przyjęty jest pogląd, iż oczywistość omyłki musi jednoznacznie wynikać z treści orzeczenia w sposób pozwalający na natychmiastowe jej rozpoznanie. Pojęcie oczywistej omyłki nie dotyczy więc ani przeoczenia, jakiego sąd się dopuścił przy rozstrzygnięciu sprawy, ani niezgodności sentencji z następnie sporządzonym uzasadnieniem (Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, komentarz, J. P. Tarno, LexisNexis, Warszawa 2006, s. 341). Tryb sprostowania, nie może również prowadzić do zmiany ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd w sprawie. Odnosząc powyższe rozważania do niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż wniosek złożony przez skarżących nie mógł być uwzględniony, gdyż nie dotyczy on sprostowania uzasadnienia mającego polegać na korekcie dostrzeżonych w nim oczywistych omyłek czy błędów pisarskich, ale ma na celu wpisanie do treści uzasadnienia wyroku dodatkowych ustaleń w zakresie stanu faktycznego sprawy, które zdaniem stron nie zostały w nim uwzględniony. Taka zaś modyfikacja treści uzasadnienia wyroku, wykraczałaby w ocenie Sądu poza wyznaczone ww. przepisem granice sprostowania orzeczenia, które ze swej istoty służy jedynie wyeliminowaniu z wyroku bądź jego uzasadnienia błędów o charakterze czysto technicznym (np. oczywistych pomyłek w pisowni nazwisk) jakie mogły powstać w trakcie jego sporządzania. Skoro zaś wniosek D. B., H. B. i U. R. nie dotyczy sprostowania tego rodzaju błędów lub omyłek pisarskich to oznacza, że nie ma on usprawiedliwionych podstaw. Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 156 § 1 i 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.