Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 2 grudnia 2009 r., sygn. II SA/Po 535/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Szaniecka (spr) Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia WSA Elwira Brychcy Protokolant St. sekretarz sąd. Joanna Wieczorkiewicz-Skoczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 02 grudnia 2009r. sprawy ze skargi I. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] czerwca 2009r. Nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę /-/ E. Brychcy /-/ J. Szaniecka /-/ B. Drzazga

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy B. (Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w B.) z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] wydaną w przedmiocie odmowy przyznania I. J. świadczenia pielęgnacyjnego.

Powyższe decyzje zapadły w następującym stanie faktycznym.

Wnioskiem z dnia 23 kwietnia 2009 r. I. J. złożyła w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w B. wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego związku z opieką nad córką J. J . Do wniosku załączyła m.in. odpis wyroku Sądu Rejonowego w K. z dnia 31 marca 2009 r. sygn. akt [...]oraz orzeczenie o niepełnosprawności córki.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2009 r. Wójt Gminy B., działając na podstawie art. 2 pkt 2, art. 3, art. 5, art. 6, art. 17, art. 23, art. 25, art. 26, art. 32, art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2003 r. Nr 228, poz. 2255 ze zm.), przepisy rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 2 czerwca 2005 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne (Dz.U. z 2005 r. Nr 105 poz. 881) oraz art. 104 i art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks Postępowania Administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) odmówił przyznania I. J. świadczenia pielęgnacyjnego. Wójt wyjaśnił, że skarżąca złożyła wniosek o ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego na córkę już 30 czerwca 2008 r. Wówczas do wniosku dołączyła jedynie orzeczenie o niepełnosprawności córki w stopniu lekkim, które nie uprawnia do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. W dniu 15 września 2008 r. skarżąca złożyła orzeczenie Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności utrzymujące w mocy zaskarżone orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, a dnia 23 kwietnia 2009 r. uzupełniła je o orzeczenie Sądu Rejonowego w K. ponawiając wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Wójt Gminy B. stwierdził następnie, że wyrok Sądu Rejonowego w K. jedynie zmienia zaskarżone orzeczenie o niepełnosprawności w punkcie 7 w ten sposób, że ustala, iż J. J. wymaga konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji począwszy od 16 maja 2008 r. do ukończenia 18 roku życia. Następnie organ wskazał, że zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad dzieckiem przysługuje matce lub ojcu dziecka albo opiekunowi faktycznemu dziecka, jeżeli nie podejmuje lub rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki na dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji, albo orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. W konkluzji Wójt zaznaczył, że J. J. ukończyła 16 lat, otrzymała lekki stopień niepełnosprawności i w orzeczeniu nie ma wskazania o konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.