Wyrok WSA w Lublinie z dnia 4 grudnia 2009 r., sygn. I SA/Lu 616/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Kręcisz (sprawozdawca), Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, NSA Anna Kwiatek, Protokolant Referent stażysta Julita Urbaś, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 4 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie podatku od nieruchomości za 2003 r. - uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Uzasadnianie

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania pełnomocnika spółki akcyjnej "A" w B. od decyzji Wójta Gminy z dnia [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2003 rok w kwocie 8.346.780,80 zł, uchyliło w całości decyzję organu pierwszej instancji i umorzyło postępowanie w sprawie.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze argumentowało, że po przeprowadzeniu postępowania podatkowego w związku z wątpliwościami wynikającymi ze złożonej przez podatnika w dniu 12 grudnia 2003 roku deklaracji podatkowej na podatek od nieruchomości za rok 2003, nieskorygowanej na wezwanie organu, Wójt Gminy określił dla "A" zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za 2003 rok w wysokości 8.346.780,80 zł, w tym: 1) od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej o pow. 2.766.935 m2 według stawki 0,62 zł za 1 m2 - 1.715.499,70 zł; 2) od budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej od pow. użytkowej 92.134 m2 według stawki 17,31zł za 1 m2 - 1.594.843 zł i od budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej o wartości 251.821.9023,62 zł według stawki 2% - 5.036.438.07 zł.

Uzasadniając przedmiotowe rozstrzygnięcie organ podatkowy pierwszej instancji odniósł się do otrzymywanych w trakcie postępowania pism spółki, w których wywodziła ona, że szyby, podszybia, komory, studnie, chodniki, zbiorniki wodne, pompownie, przepompownie, przekopy, objazdy, wyrobiska transportowe nie są budowlami, ani urządzeniami budowlanymi, lecz są podziemnymi wyrobiskami górniczymi w rozumieniu ustawy - Prawo geologiczne i górnicze, natomiast tamy i torowisko stanowią wyposażenie niektórych podziemnych wyrobisk oraz, że w podziemnych wyrobiskach nie znajdują się inne budowle, ani urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, które stanowiłyby przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości, a spółka omyłkowo zgłosiła do opodatkowania wyrobiska górnicze, tj. komorę pomp, pompownię główną odwadniania, rozdzielnię główną, zbiorniki wodne, otwory z przekopu, łącznik urobkowy i wentylacyjny, rozdzielnię polową, komorę zajezdni elektrowozów, komorę warsztatu elektrycznego, zbiornik retencyjny, warsztat mechaniczny, zajezdnię lokomotyw, komorę paliw i tankowania.