Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 2 grudnia 2009 r., sygn. II SA/Bd 940/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Włodarska ( spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Grzegorz Saniewski Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak Protokolant Ewa Majchrzak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 2 grudnia 2009r. sprawy ze skargi T. G. na decyzję Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z miejsca pobytu stałego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Prezydent Miasta W., na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t.j. Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 993 ze zm., dalej powoływanej jako ustawa o ewidencji ludności i dowodach osobistych) orzekł o wymeldowaniu T. G. z miejsca pobytu stałego w lokalu nr [...] przy ul. K. we W.

W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż w dniu 4 listopada 2009 r. zostało wszczęto z wniosku B. G. postępowanie administracyjne o wymeldowanie T. G. z miejsca pobytu stałego w lokalu znajdującym się pod wskazanym wyżej adresem. B. G. umotywował wniosek okolicznością, że jego syn T. G. nie mieszka pod adresem stałego zameldowania od stycznia 1995 r. i nie ponosi żadnych kosztów związanych z utrzymaniem mieszkania. Z akt sprawy wynika, że własnościowe prawo do przedmiotowego lokalu posiada B. G. oraz, że T. G. zameldowany jest w nim od 11 czerwca 1985 r. i zamieszkiwał w nim jako osoba bliska, tj. syn.

Organ wyjaśnił, iż przeprowadził postępowanie wyjaśniające w kierunku ustalenia czy w lokalu nr [...] znajduje się centrum życiowe T. G. W tym celu zostało przesłuchanych 16 świadków, dopuszczono i przeprowadzono dowód z przesłuchania stron oraz przeprowadzono wizję lokalną. Organ wskazał, iż w trakcie całego postępowania strony utrzymywały sprzeczne stanowiska. Wnioskodawca bowiem, podtrzymując wniosek o wymeldowanie wyjaśnił, że opuszczenie mieszkania przez T. G. nastąpiło w 1995 r., było dobrowolne, całkowite i trwałe oraz że aktualnie syn mieszka wraz z konkubiną i ich wspólnymi dziećmi w lokalu położonym we W. przy ul. B., zaś wizyty pod adresem stałego zameldowania są okazjonalne i krótkotrwałe. T. G. zaś wskazując, że twierdzenia ojca są nieprawdziwe, wyjaśnił że cały tydzień śpi w samochodzie, jednakże na soboty i niedziele przychodzi do miejsca zameldowania na pobyt stały przy ul. K. m [...], jednocześnie zaznaczył, że prowadzenie takiego trybu życia wynika z charakteru wykonywanej pracy oraz, że nie ma potrzeby prowadzenia gospodarstwa domowego. Natomiast spośród przesłuchanych świadków, fakt nie zamieszkiwania T. G. w przedmiotowym lokalu, potwierdzili, jak wskazał organ, zamieszkujący w budynku przy ul. K. sąsiedzi: W. S., P. S. i H. B., którzy zeznali, że wprawdzie widują T. G. w okolicach budynku położonego we W. przy ul. K., ale są to wizyty bardzo sporadyczne i stanowią w ich opinii formę odwiedzin rodziców, J. B, , z którego zeznań wynika, że T. G. nie mieszka pod adresem stałego zameldowania od 10 lat i W. P. , który zeznał, że T. G. nie mieszka w lokalu nr [...] przy ul. K., lecz w mieszkaniu przy ul. B., a także członkowie rodziny T. G. (osoby spokrewnione): H. G. , matka T. G., która wyjaśniła, że syn po wyprowadzeniu się z lokalu nr [...] przy ul. K. wynajmował mieszkania przy ul. Ż., następnie przy ul. J., przy ul. D., a od 1995 r. mieszka wraz z konkubiną przy ul. B. oraz, że w przedmiotowym lokalu nie ma niczego co by należało do syna, gdyż wyprowadzając się syn zabrał ze sobą wszystkie swoje rzeczy, ponadto zaznaczyła, że wszczęcie postępowania administracyjnego spowodowało częstsze wizyty syna pod adresem stałego zameldowania, Z. G., brat T. G. , który zeznał, że T. G. w 1994 r. wyprowadził się dobrowolnie i całkowicie z przedmiotowego lokalu, a gospodarstwo domowe prowadzi wraz z konkubiną w lokalu położonym przy ul. B. oraz, że w/w jesienią 2008 r. chciał powrócić pod adres stałego zameldowania, ale ich ojciec nie wyraził na to zgody oraz B. L., siostra T. G., która stwierdziła, że brat nie mieszka w mieszkaniu rodziców, a zamieszkuje wraz z konkubiną i dziećmi przy ul. B., natomiast J. W., szwagier B. G. i jednocześnie ojciec chrzestny T. G., wskazał iż jedynie z przekazu innych osób wie, że T. G. nie mieszka w mieszkaniu ojca. Również zeznania dzielnicowego z rejonu ulicy K. J. K., w ocenie organu, potwierdzają fakt nie zamieszkiwania T. G. w przedmiotowym lokalu, gdyż funkcjonariusz zeznał, iż przyjmował interwencję na wniosek T. G. w sprawie uniemożliwiania mu wejścia do spornego mieszkania i po podjęciu czynności wyjaśniających ustalił, że T. G. odwiedza rodziców w lokalu nr [...] przy ul. K., zaś mieszka wraz z konkubiną przy ul. B., tą ostatnią okoliczność funkcjonariusz ustalił na podstawie wcześniejszych interwencji przeprowadzanych przy ul. B. oraz rozmów z mieszkańcami budynku przy ul. B. Świadkami zaś potwierdzającymi okoliczność zamieszkiwania T. G. pod adresem stałego zameldowania, jak wskazał organ, są: A. S., ciocia T. G. oraz W. W., znajoma T. G., które zeznały że w/w mieszka w lokalu nr [...] przy ul. K., K. S. , sąsiad zamieszkujący w budynku przy ul. K., który potwierdzając okoliczność zamieszkiwania T. G. w lokalu nr [...], stwierdził m.in., że skoro on jest w nim zameldowany, to wydaje mu się, że w/w tam mieszka, a także zamieszkał w budynku przy ul. B. M. K., przyjaciółki A. Z., jednakże jej zeznania, w ocenie organu, nie są jednoznaczne, gdyż świadek wskazała, że widuje To. G, zarówno w okolicach bloku położonego przy ul. K., jak i przed domem przy ul. B. oraz A. Z., matka dzieci T. G., która jednoznacznie zeznała, że ojciec ich dzieci nie mieszka w jej mieszkaniu przy ul. B. Natomiast A. Z., brat A. Z., stwierdził że nie jest w stanie wskazać miejsca pobytu T. G. oraz, że widuje w/w również przy ul. B.