Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. I SA/Wa 1449/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Gdesz (spr.) Sędziowie WSA Jolanta Dargas WSA Elżbieta Sobielarska Protokolant Ilona Obara po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 listopada 2009 r. sprawy ze skargi A. B. i J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego oddala skargę
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r. Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. po rozpatrzeniu odwołania A. i J. B. (zwanych dalej skarżącymi) utrzymało w mocy decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. z dnia [...] lutego 2009 r. Nr [...] w sprawie odmowy przyznania jednorazowej pomocy pieniężnej w formie zasiłku celowego w celu złagodzenia szkód spowodowanych przez suszę w 2008 r.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W wyniku ponownego rozpoznania sprawy Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. decyzją z dnia [...] lutego 2009 r. Nr [...] orzekł o odmowie przyznania A. i J. małż. B. jednorazowej pomocy pieniężnej w formie zasiłku celowego w celu złagodzenia szkód spowodowanych przez suszę w 2008 r. W uzasadnieniu organ wskazał, że skarżący posiadają gospodarstwo rolne w miejscowościach K. oraz S.. W związku z brakiem protokołu szacowania szkód w gospodarstwie S., oraz nieścisłościach skarżących w określaniu łącznej powierzchni upraw, organ za dowód w sprawie uznał protokół szacunku strat sporządzony przez komisję gminną w gospodarstwie rolnym położonym w K. , zaś całkowitą powierzchnię upraw rolnych ustalił na podstawie pisma Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia 8 grudnia 2008 r, wniosku skarżących o przyznanie płatności na rok 2008 r. z ARiMR oraz decyzji w sprawie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na 2008 r. W ocenie organu na podstawie dowodów zebranych w sprawie szkody w gospodarstwie skarżących wywołane suszą, nie przekroczyły średnio ustawowych 30 %, a zatem wnioskowana pomoc skarżącym nie przysługuje.