Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 listopada 2009 r., sygn. II SA/Po 206/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak (spr.) Sędzia WSA Elwira Brychcy Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 04 listopada 2009r. sprawy ze skargi M. B., J. J., W. J. na decyzję Wojewody z dnia (...) nr (...) w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego; I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia (...) nr (...), II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/ D.Rzyminiak-Owczarczak /-/ W.Batorowicz /-/ E.Brychcy

Uzasadnienie

Decyzją z dnia (...) listopada 2008 r. nr (...), Dyrektor Zarządu Geodezji i Katastru Miejskiego w P. działający z upoważnienia Prezydenta Miasta P. jako prezydenta miasta na prawach powiatu, na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14.06.1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm. - dalej kpa), umorzył jako bezprzedmiotowe postępowanie o zwrot nieruchomości położonych w P. w rejonie ulic (...), (...) i (...) oznaczonych w ewidencji gruntów: obręb (...), arkusz mapy (...), działki nr (...),(...) i (...) wszczęte na wniosek W. J. (pkt I decyzji) oraz umorzył jako bezprzedmiotowe postępowanie o zwrot nieruchomości położonych w P. w rejonie ulic (...), (...) i (...) oznaczonych w ewidencji gruntów: obręb (...), arkusz mapy (...), działki nr (...),(...) i (...) i (...), wszczęte na wniosek , J. J. i W. J. (pkt II decyzji).

Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie organ przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania zapoczątkowany wnioskiem złożonym w dniu (...) października 1999 r. w imieniu W. J. przez jego pełnomocnika - R. N., o zwrot nieruchomości położonych w P. w rejonie ulic (...), (...) i (...) oznaczonych w ewidencji gruntów: obręb (...), arkusz mapy (...), działki nr (...), (...), (...), (...), (...), (...) i (...). W toku prowadzonego postępowania ustalono, że Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. orzeczeniem z dnia (...) grudnia 1953 r., wydanym na podstawie przepisów dekretu z dnia 07 kwietnia 1948 r. o wywłaszczeniu majątków zajętych na cele użyteczności publicznej w okresie wojny 1939 - 1945 r. (Dz. U. z 1948 r. Nr 20, poz. 138) wywłaszczono na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości położoną w P. , zapisaną w księdze wieczystej (...) tom (...) karta (...). Nieruchomość powyższa stanowiła własności A. i M. J., w skład której wchodziły parcele nr (...),(...),(...),(...),(...) i (...) o łącznej powierzchni 540.160 m2. Jak wynikało z uzasadnienia orzeczenia z dnia (...) grudnia 1953 r. oraz zaświadczenia Zarządu Miejskiego z dnia (...) stycznia 1949 r. przedmiotowa nieruchomość została w czasie od (...) września 1939 r. do (...) maja 1945 r. zajęta przez gminę na cele użyteczności publicznej, pod budowę zieleni publicznej i w dniu (...) kwietnia 1948 r., w momencie wejścia w życie dekretu z dnia 07 kwietnia 1948 r., około 365.090 m2 zalesionego terenu znajdowało się w posiadaniu i użytkowaniu Gminy stołecznego miasta Poznania Wydziału Ogrodów i Lasów Miejskich a pozostała część nieruchomości o powierzchni 175.070 m2, również była przewidziana do zalesienia zgodnie z prawomocnym z dniem 15 maja 1948 r. miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Na podstawie ewidencji gruntów ustalono, że dawnym parcelom nr (...),(...),(...),(...),(...) i (...) o łącznej powierzchni 540.160 m2 z księgi wieczystej (...) tom (...) karta (...) odpowiadają obecnie między innymi działki nr (...), (...), (...) i (...) zapisane w księgach wieczystych numer (...) i (...) jako własność Skarbu Państwa oraz działki nr (...), (...) i (...) zapisane w księgach wieczystych numer (...) i (...) jako współwłasność M. B., J. J. i W. J. Wskazano, że Minister Infrastruktury decyzją z dnia (...) października 2005 r., utrzymaną w mocy decyzją Ministra Budownictwa z dnia (...) czerwca 2006 r. stwierdził nieważność orzeczenia z dnia (...) grudnia 1953 r., w części dotyczącej wywłaszczenia obecnych działek nr (...), (...) i (...), a w części dotyczącej obecnych działek (...), (...), (...) i (...) stwierdził, że orzeczenie to wydane zostało z rażącym naruszeniem prawa. Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na powyższe rozstrzygnięcie Ministra Budownictwa została przez skarżących będących spadkobiercami poprzednich właścicieli cofnięta, a postępowanie umorzone, skutkiem czego, w stosunku do działek (...), (...) i (...) przywrócony została stan prawny sprzed wywłaszczenia. Pismem z dnia (...) marca 2008 r. pełnomocnik substytucyjny wszystkich spadkobierców poprzednich właścicieli nieruchomości, a więc M. B., J. J. oraz W. J., ograniczył wniosek z dnia (...) października 1999 r. do działek nr (...), (...), (...) i (...). Tym samym zdaniem organu, wycofaniu uległo żądanie zwrotu działek nr (...), (...) i (...), natomiast wniesione zostało żądanie zwrotu nieruchomości przez pozostałych spadkobierców poprzednich właścicieli - M. B. i J. J.