Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 4 listopada 2009 r., sygn. II SA/Bd 778/09

 

4 listopada 2009r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) Sędziowie WSA: Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak Protokolant Jakub Jagodziński po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 4 listopada 2009r. sprawy ze skargi Gminy Miasta [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2009r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty [...] z dnia [...] stycznia 2009r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

II SA/Bd 778/09

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] Starosta [...], działając na podstawie art. 129 ust. 1, art. 130, art. 132 ust. 1 - 3a, art. 134 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz.U. Nr 261 z 2004 r., poz. 2603 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku K. J. z dnia [...] września 2005 r., orzekł o ustaleniu na rzecz wyżej wymienionego odszkodowania w wysokości: [...] zł, za zajętą pod drogę publiczną część nieruchomości, przejętą z mocy prawa na rzecz Gminy [...], położoną w [...] przy ulicy [...], oznaczoną w ewidencji gruntów jako działka nr [...] o pow. [...] ha (obręb [...]), zapisaną na dzień 31 grudnia 1998 r. w księdze wieczystej KW nr [...].

Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie orzekający organ wskazał, że decyzją

z dnia [...] lutego 2007 r. znak: [...] Wojewoda [...] stwierdził nabycie przez Gminę [...] z dniem [...] stycznia 1999 r., z mocy prawa, za odszkodowaniem, własności części nieruchomości, której dotyczy niniejsza sprawa, zajętej w dniu 31 grudnia 1998r. pod drogę publiczną i będącej w tym dniu własnością K. J. (2/3) i P. T. (1/3), zaliczoną od 1 stycznia 1999 r. do kategorii dróg gminnych.

Organ podniósł, iż w toku prowadzonego postępowania zlecił określenie wartości przedmiotowej nieruchomości rzeczoznawcy majątkowemu, który uwzględniając art. 73 ust. 5 oraz art. 134 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, oszacował jej wartość na kwotę: [...] zł, co stanowi ok. [...] zł za 1m-. W ocenie organu, przyjęty operat jako dowód w sprawie, uwzględnia cel wyceny, rodzaj i położenie nieruchomości, jej przeznaczenie, stopień wyposażenia i zagospodarowania, przy czym wybór podejścia i metody wyceny, został przez rzeczoznawcę wystarczająco uzasadniony, tym samym dokument ten został przyjęty przez Starostę [...] jako podstawa do ustalenia odszkodowania w przedmiotowej sprawie.