Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 5 listopada 2009 r., sygn. II SA/Bd 694/09

Celem pomocy społecznej jest wspieranie osób potrzebujących pomocy w ich wysiłkach zmierzających do zaspokojenia różnych potrzeb bytowych, do usamodzielnienia się i do przezwyciężenia przejściowych trudności życiowych. 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Włodarska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Anna Klotz Sędzia WSA Renata Owczarzak Protokolant Elżbieta Brandt po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 listopada 2009 r. sprawy ze skargi H. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie przyznania pomocy rzeczowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Działając z upoważnienia Burmistrza Miasta K., Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w K.(MOPS), decyzją z dnia [...] odmówiła skarżącej H. O. przyznania pomocy rzeczowej na zakup "telewizora płaskiego 37." W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazując na cele i świadczenia z pomocy społecznej, a także katalog osób do których jest ona adresowana jak i kryteria umożliwiające otrzymanie pomocy, w tym kryterium dochodowe, wyjaśnił że żądanie skarżącej należy do takiej kategorii świadczeń w ramach pomocy społecznej, których przyznanie następuje na podstawie uznania administracyjnego w drodze aktu administracyjnego swobodnego, co jednak nie oznacza dowolności. Wniosek skarżącej organ ocenił jako bezzasadny, a żądanie wygórowane. Stwierdzono, że zakup telewizora płaskiego nie zaspokaja podstawowych potrzeb życiowych w rozumieniu przepisów ustawy o pomocy społecznej oraz, że w sytuacji szczupłości środków finansowych, którymi dysponuje pomoc społeczna, sfinansowanie tego zakupu miast innych, niezbędnych i życiowo uzasadnionych świadczeń byłoby działaniem aspołecznym, z pokrzywdzeniem innych beneficjentów ośrodka pomocy społecznej. Podkreślono, że z akt sprawy wynika, że skarżąca z własnych środków finansowych była w stanie samodzielnie pokryć częściowo pobyt sanatoryjny, co oznacza, że może także samodzielnie, choć z pewnymi wyrzeczeniami, sfinansować zakup telewizora w systemie ratalnym.