Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 października 2009 r., sygn. II SA/Wa 587/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Sławomir Antoniuk, Sędzia WSA - Ewa Grochowska - Jung, Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.), , Protokolant - Joanna Głowala, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2009 r. sprawy ze skargi A. O. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego w sprawie zaszeregowania policjanta oraz ustalenia uposażenia i mnożników kwoty bazowej -uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu pierwszej instancji, -zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Komendant Powiatowy Policji w O. rozkazem personalnym z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...], działając na podstawie art. 101 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji ( tekst jedn. z 2007 r. Dz. U. Nr 43, poz. 277 ze zm.) oraz § 1 ust. 1 a pkt 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 8 lutego 2008 r. (Dz. U. Nr 24, poz. 149) zmieniającego rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości uposażenia zasadniczego policjantów, dodatków do uposażenia oraz ustalania wysługi lat od której uzależniony jest wzrost uposażenia zasadniczego (Dz. U. Nr 152, poz. 1732 ze zm.), z dniem 1 stycznia 2008 r. zaszeregował pełniącą służbę na stanowisku [...] A. O. w 9 grupie uposażenia zasadniczego i przyznał wymienionej uposażenie w wysokości [...] zł z mnożnikiem 2,05 kwoty bazowej dla żołnierzy i funkcjonariuszy Policji określonej w ustawie budżetowej na 2008 rok wynoszącym 1493,42 zł oraz dodatek służbowy w dotychczasowej wysokości.

[...] Komendant Wojewódzki Policji w [...] decyzją z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] mając za podstawę art. 156 § 1 pkt 2, art. 157 § 1 i art. 158 § 1 k.p.a., stwierdził nieważność powyższego rozkazu personalnego Komendanta Powiatowego Policji w O. W uzasadnieniu podał, że do tutejszego organu w dniu 9 lipca 2008 r. wpłynęła opinia prawna Biura Prawnego KGP, w której zawarto prawidłową i wyczerpującą wykładnię obowiązujących przepisów i wskazującą, jakie przepisy ustawy o Policji i rozporządzenia należy brać pod uwagę przy ustalaniu, które stanowisko jest stanowiskiem samodzielnym, uprawnionym do mnożników kwoty bazowej dla stanowisk "samodzielnych i kierowniczych", określonych w kolumnach A, B lub C tabeli stanowiącej załącznik nr 1 rozporządzenia z dnia 06 grudnia 2001 r. i w dalszej części wskazał, że faktyczną podstawą wszczęcia postępowania było stwierdzenie błędnego rozstrzygnięcia w treści przedmiotowego rozkazu w postaci określenia skarżącej mnożnika kwoty bazowej w wysokości 2,05 na stanowisku [...]. Dodał, że materialnoprawną podstawą orzekania organu były przepisy ustawy o Policji z dnia 06 kwietnia 1990 r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 08 lutego 2008 r. (Dz. U. Nr 24, poz. 149) zmieniającego rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 06 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości uposażenia zasadniczego policjantów, dodatków do uposażenia oraz ustalania wysługi lat, od której jest uzależniony wzrost uposażenia zasadniczego (Dz. U. Nr 152, poz. 1732 ze zm.), zaś na mocy rozporządzenia z dnia 08 lutego 2008 r. przekształcono grupy zaszeregowania stanowisk służbowych oraz ustalono odpowiadające im stawki uposażenia zasadniczego wyrażone w postaci mnożników kwoty bazowej (załącznik nr 1, 2, 3, 4) i w tej sytuacji należało ponownie określić równorzędną do dotychczas zajmowanej, grupę uposażenia zasadniczego z nowym mnożnikiem kwoty bazowej. Tymczasem organ przy wydawaniu spornego rozkazu personalnego, wziął również pod uwagę także przepisy Zarządzenia Komendanta Głównego Policji w sprawie szczegółowych zasad organizacji i zakresu działania komend, komisariatów i innych jednostek organizacyjnych Policji, na mocy których rozkazem organizacyjnym w Komendzie Powiatowej Policji w O. utworzono komórkę organizacyjną o nazwie - stanowisko samodzielne [...], jednakże przepisy te dotyczą wyłącznie struktury organizacyjnej, a nie kwestii uposażenia policjanta, ponieważ stanowisko samodzielne można tworzyć, jeżeli zakres zadań wymaga szczególnych kwalifikacji lub umiejętności zawodowych. Ponadto pominięto, że stanowisko zajmowane przez skarżącą, nie jest stanowiskiem samodzielnym w rozumieniu § 8 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 06 grudnia 2001 r., bowiem zgodnie z tym przepisem stanowisko samodzielne to takie, na którym przysługuje dodatek funkcyjny III kategorii. Ponadto wykaz stanowisk służbowych policjantów uprawnionych do dodatku funkcyjnego znajduje się w tabeli stanowiącej załącznik nr 4, a wśród stanowisk wymienionych w tym wykazie, brak jest stanowiska [...], co znajduje także potwierdzenie w treści art. 104 ust. 2 ustawy o Policji, zgodnie z którym policjantowi pełniącemu służbę lub obowiązki na stanowisku kierowniczym lub samodzielnym przysługuje dodatek funkcyjny i w związku z tym, zgodnie z załącznikiem nr 4 rozporządzenia, równorzędną dla 11 grupy zaszeregowania jest grupa 9, stosownie zaś do załącznika nr 2, w którym określono zaszeregowanie stanowisk służbowych policjantów do poszczególnych grup odpowiadających im policyjnych stopni etatowych, dla stanowiska [...] przewidziano 9 grupę zaszeregowania, a z kolei w załączniku nr 1 określono grupy zaszeregowania stanowisk służbowych policjantów i odpowiadających im stawek uposażenia zasadniczego wyrażonych w postaci mnożników kwoty bazowej, gdzie w kolumnie D dla 9 grupy określono mnożnik 1,95 przysługujący policjantom niepełniącym służby na stanowiskach kierowniczych bądź samodzielnych. Wobec powyższego, mimo że rozkaz ten posiada prawidłową podstawę materialnoprawną, to jego skutki prawne rażąco naruszają "przepisy uposażeniowe", ponieważ tylko stanowiska uprawniające do dodatku funkcyjnego mogą być traktowane, jako stanowiska samodzielne. Tym samym przyznanie skarżącej uposażenia zasadniczego w nowej, wyższej wysokości stanowi naruszenie prawa, co oznacza, że sporny rozkaz personalny obarczony jest wadą rażącego naruszenia prawa, powodującą konieczność wyeliminowania go z obrotu prawnego na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.