Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 października 2009 r., sygn. VI SA/Wa 409/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2009 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] grudnia 2008 r. Główny Inspektor Transportu Drogowego, po rozpatrzeniu odwołania od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z [...] sierpnia 2008 r. o nałożeniu na M. S. (skarżący) kary pieniężnej w wysokości 7.000 zł utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Podstawę prawną decyzji stanowiły przepisy art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., art. 3 ust. 2 pkt 3, art. 4 pkt 6a, art. 39a, art. 39j, art. 39k, art. 42 ust. 1, ust. 3a, ust. 3b, art. 87 ust. 1, art. 92 ust. 1 pkt 2 i 8 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zm. - dalej u.t.d.) oraz lp. 1.7, lp. 1.8. ust. 1, lp. 4.1., lp. 11.1. ust. 1 lit. a) załącznika do ustawy o transporcie drogowym, § 3 ust. 1-4, § 4 ust. 1-3 Rozporządzenia Ministra Transportu z 8 sierpnia 2006 r. w sprawie opłat za przejazd po drogach krajowych (Dz. U. 2006, nr 151, poz. 1089 ze zm.), art. 3 ust. 1-2 rozporządzenia Rady (EWG) Nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz. Urz. WE L370 z 31.12.1985 ze zm.), art. 31 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. z 2004 r. nr 92, poz. 879 ze zm.).

Z akt sprawy wynika, iż w dniu [...] lipca 2008 r., na drodze krajowej nr [...] zatrzymano i przeprowadzono kontrolę będącego własnością strony samochodu marki F. o numerze rejestracyjnym [...], którym kierował R. P. Ustalono, że kontrolowanym pojazdem przedsiębiorca M. S. wykonywał krajowy niehandlowy przewóz drogowy rzeczy, którego przedmiotem były kamienie o masie ok. 4.000 kg. W toku stwierdzono, że skarżący dopuścił się naruszeń polegających na :