Wyrok WSA w Lublinie z dnia 22 października 2009 r., sygn. II SA/Lu 344/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec,, Sędzia WSA Ewa Ibrom, Protokolant Asystent sędziego Marcin Małek, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 października 2009 r. sprawy ze skargi M. D. i T. D. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym I. stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia w części dotyczącej T. D. oraz postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. Nr [...] dotyczącego T. D.; II. oddala skargę M. D.; III. orzeka, że zaskarżone postanowienie w części opisanej w pkt I nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku; IV. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz T. D. kwotę 3006 (trzy tysiące sześć) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] nakazał M. D. i T. D. wykonanie rozbiórki samowolnie dobudowanego do budynku mieszkalnego zadaszonego tarasu usytuowanego na działce nr ewid. 53 położonej w miejscowości H. 59 gm. Ż.
W celu wykonania ww. obowiązku przez zobowiązanych wystawione zostały tytuły wykonawcze z dnia 11 czerwca 2007 r. , a następnie organ na ich podstawie w dniu [...] wydał postanowienia o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia na T. D. i M. D. w wysokości 13800 złotych (osobno na każdego).
W wyniku rozpatrzenia zażalenia na ww. postanowienie wniesione przez adwokata P. S. działającego w imieniu M. D. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia [...], nr [...] uchylił postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] w przedmiocie zastosowania środka egzekucyjnego w postaci grzywny w celu przymuszenia w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji. W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia organ wskazał, że przede wszystkim zaskarżone postanowienie zostało wydane z naruszeniem art. 121 § 5 w zw. z art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tj. z 2005 r., Dz. U. Nr 229, poz. 1954 ze zm., dalej p.e.a.).