Wyrok WSA w Krakowie z dnia 8 października 2009 r., sygn. II SA/Kr 743/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mariusz Kotulski Sędziowie: NSA Joanna Tuszyńska WSA Mirosław Bator (spr.) Protokolant: Anna Chwalibóg po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 października 2009 r. sprawy ze skargi J.J. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 30 stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie uznania zarzutów za nieuzasadnione; skargę oddala.

Uzasadnienie

IISA/Kr 743/09

Uzasadnienie

Postanowieniem dnia [...] grudnia 2008r. w sprawie stanowiska wierzyciela w zakresie zgłoszonych zarzutów, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w O. działając na podstawie art. 80 ust. 2 pkt l, art. 83 ust. l ustawy z dnia 07.07.1994 r. - Prawo Budowlane (tekst jednolity Dz. U. z 2006 r. Nr 156 póz. 1118 z późn. zm.) art. 20 § l pkt 4, art. 34 § l w zw. z 17 § l ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 229 póz. 1954 z późn. zm.) orzekł o uznaniu za nieuzasadnione zarzutów w sprawie egzekucji administracyjnej dotyczącej obowiązku rozbiórki obiektu budowlanego w postaci słupowej stacji transformatorowej zlokalizowanej w B. w rejonie mostu na rzece [...] od strony odpowietrznej prawego wału przeciwpowodziowego w bezpośrednim jego pobliżu, na działce nr 1 . Jak wyjaśniono w treści uzasadnienia, w dniu 19.11.2008 r. do organu wpłynęły zarzuty zobowiązanej J.J. (działającej przez pełnomocnika) w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej, w których wskazywała ona na częściowe wykonanie obowiązku, zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego oraz braku określenia w tytule wykonawczym, jaki został zastosowany środek egzekucyjny. Zdaniem organu, w sytuacji w której skarżąca wykonała jedynie część obowiązku o charakterze niepieniężnym, dalsze prowadzenie postępowania egzekucyjnego jest zasadne i znajduje swoje uzasadnienie w treści art. 33 pkt 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Odnosząc się do zarzutów zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego, organ wyjaśnił, że w związku z regulacją art. 121 § 2 i § 4 i ustawy nie mógł stopniować wysokości grzywny, gdyż orzeczona grzywna powinna jednorazowo spowodować wykonanie obowiązku przez skarżącą. Dodatkowo biorąc pod uwagę fakt, że grzywna może być nałożona tylko raz, powinna być ona orzeczona w maksymalnym wymiarze, aby być na tyle dotkliwą by spowodować wykonanie obowiązku przez skarżącą. Organ zaznaczył ponadto, że nie miał możliwości zbadania sytuacji majątkowej skarżącej. Organ wyjaśnił także, iż nie określił w tytule wykonawczym rodzaju zastosowanego środka egzekucyjnego, ponieważ nie można z góry określić jaki będzie stosowany środek egzekucyjny. W przypadku gdyby orzeczona grzywna w celu przymuszenia okazała się bezskuteczna, organ będzie zmuszony zastosować inne środki egzekucyjne.