Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 września 2009 r., sygn. V SA/Wa 659/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Andrzej Kania, Sędzia WSA - Krystyna Madalińska-Urbaniak (spr.), Sędzia WSA - Mirosława Pindelska, Protokolant - Sylwia Wojtkowska-Just, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 września 2009 r. sprawy ze skargi O C na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi z 8 kwietnia 2009 r. złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez OC jest decyzja Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2008r. Nr [...] o cofnięciu cudzoziemcowi zezwolenia na osiedlenie się.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym:

Decyzją z dnia [...] czerwca 1992 r. Nr [...] Wojewoda [...] udzielił OC zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

Decyzją z dnia [...] 12.2006r. Nr [...] Wojewoda [...] orzekł o cofnięciu udzielonego OC zezwolenia na osiedlenie się oraz nakazał opuszczenie terytorium Polski w terminie nie dłuższym niż 14 dni od daty zwolnienia z Zakładu Karnego Nr [...] w[...] (k. 62) z uwagi na fakt skazania zainteresowanego prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne na karę co najmniej 3 lat pozbawienia wolności. Wojewoda podkreślił, iż rozstrzygnięcie nie narusza art. 18 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997r., Nr 78, poz. 483, sprostowanie Dz. U. z 2001 r., Nr 28, poz. 319) i art. 8 ust. 2 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950r. (Dz. U. z 1993r. Nr 61, poz. 284 z późn. zm.).

Od powyższego rozstrzygnięcia Cudzoziemiec złożył odwołanie do Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców zarzucając organowi I instancji, iż nie umożliwił mu czynnego udziału w postępowaniu. Podkreślił, że w Polsce posiada rodzinę: żonę i [...] dzieci, którzy są obywatelami polskimi. W jego ocenie, zaskarżona decyzja narusza postanowienia Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności i Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Cudzoziemiec zaznaczył, iż za popełnione przestępstwo już poniósł karę, a zaskarżona decyzja jest dla niego krzywdząca, gdyż nie uwzględnia okoliczności popełnienia [...] oraz faktu, iż jest to jedyne przestępstwo, jakiego się dopuścił w swoim życiu.