Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 24 września 2009 r., sygn. I SA/Po 1307/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Małecki (spr.) Sędziowie NSA Maria Skwierzyńska WSA Szymon Widłak Protokolant st.sekr.sąd. Urszula Kosowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2009 r. sprawy ze skargi R. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy rozłożenia na raty spłaty zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za II kwartał 2005 r. oddala skargę. /-/ Sz.Widłak /-/ J.Małecki /-/ M. Skwierzyńska

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] 2005 r. R. Z., właściciel F.H.U. "[...]" zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego P. - J. o rozłożenie na raty spłaty zaległości w podatku od towarów i usług za II kwartał 2005 r. w kwocie łącznej [...] zł. wraz z należnymi odsetkami za zwłokę w kwocie [...] zł. Jako uzasadnienie żądania wskazał, że przyczyną powstania przedmiotowej zaległości była utrata płynności finansowej na skutek nieterminowego wywiązania się kontrahentów z płatności, brakiem zapłaty za niektóre wykonane usługi oraz niemożnością wyegzekwowania posiadanych nakazów zapłaty.

Naczelnik Urzędu Skarbowego P. - J., po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, w dniu [...] [...] r. wydał decyzję nr [...], na mocy której przedmiotowe żądania załatwił odmownie.

Od w/w decyzji R. Z. wniósł w dniu [...] maja 2006 r. odwołanie podnosząc naruszenie art. 122, 125 oraz 187 ustawy Ordynacja podatkowa.

Dyrektor Izby Skarbowej w P. decyzją nr [...] z dnia [...] 2006 r., utrzymał decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego P. - J. z dnia [...] 2006 r. nr [...] w mocy.

W uzasadnieniu wyjaśnił m.in. co następuje:

Przedmiotem niniejszej sprawy było rozłożenie na raty spłaty zaległości podatkowej z tytułu podatku od towarów i usług za II kwartał 2005 r. podatnikowi będącemu przedsiębiorcą. Podstawą prawną rozpatrywania żądania w tym zakresie jest art. 67 a § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa. W/w przepis prawa materialnego uzależnia wydanie rozstrzygnięcia od zaistnienia w danej sprawie okoliczności wypełniających treść przesłanek ważnego interesu strony lub interesu publicznego. Przepis niniejszy ma zatem konstrukcję uznania administracyjnego. Nie oznacza to jednak dowolności przy podejmowaniu rozstrzygnięcia, a jedynie zobowiązuje organ podatkowy do zbadania w sposób wszechstronny wszystkich przesłanek, na które powołuje się podatnik. Rozważając ważny interes podatnika, czyli przesłankę niezbędną do podjęcia pozytywnego rozpatrzenia w zakresie rozłożenia na raty spłaty przedmiotowych zaległości podatkowych wskazano, że organy podatkowe korzystają pomocniczo z linii orzecznictwa, wypracowanej i stosowanej przez Wojewódzkie Sądy Administracyjne (poprzednio Naczelny Sąd Administracyjny). Zgodnie z nią, jeśli rozłożenie na raty spłaty zaległości podatkowych jest instytucją nadzwyczajną, bowiem zasadą jest terminowe płacenie podatków wynikających z deklaracji, to tym samym przesłanki, na które powołuje się podatnik powinny posiadać tę samą cechę.