Wyrok WSA w Opolu z dnia 18 sierpnia 2009 r., sygn. II SA/Op 217/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędziowie Sędzia NSA Gerard Czech Sędzia WSA Ewa Janowska - spr. Protokolant Sekretarz sądowy Mariola Górska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 sierpnia 2009 r. sprawy ze skargi R. G. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie wywłaszczenia nieruchomości oddala skargę.

Wnioskiem z dnia 29 kwietnia 2008 r., P. G., działając w imieniu swojej matki R. G., jako jej pełnomocnik, wniósł o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej orzeczeniem Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Urząd Spraw Wewnętrznych w Opolu, z dnia 27 kwietnia 1963 r., nr [...], o wywłaszczeniu nieruchomości i odszkodowaniu za wywłaszczoną nieruchomość.

W uzasadnieniu wniosku strona wskazała, że wywłaszczona nieruchomość, jako własność P. W., poprzedniczki prawnej R. G., stanowiła działkę nr A, położoną w O., o powierzchni 350 m-, objęta była księgą wieczystą NR A, tom VII. Obecnie, po wywłaszczeniu, działka ta wpisana została do księgi wieczystej nr B.

Jako podstawę prawną żądania wznowienia postępowania administracyjnego P. G. wskazał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 kwietnia 2008 r., sygn. K 6/2005, którym Trybunał orzekł o niekonstytucyjności przepisów art. art. 136, 137, 229a ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Starosta Oleski, decyzją z dnia [...]., nr [...], wydaną na podstawie art. 149 § 3 K.p.a. w związku z art. 145a K.p.a. odmówił R. G. wznowienia postępowania w sprawie wywłaszczenia nieruchomości i ustalenia odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość położoną w O., oznaczoną numerem działki A, o powierzchni 0,0350 m-, zakończonego prawomocnym orzeczeniem Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu z dnia 27 kwietnia 1963 r. nr [...].

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszoinstancyjny wyjaśnił, że nieruchomość będąca przedmiotem orzeczenia o wywłaszczeniu stanowiła własność P. W., która zmarła w dniu 19 grudnia 1977 r., wskazując iż do akt sprawy zostały dołączone: odpis zupełny aktu małżeństwa P. K. i J. W., H. F., córki J. i P., skrócony akt urodzenia R. F., odpis zupełny aktu zgonu J. W., syna J. i P., odpis skrócony aktu małżeństwa J. G. i R. F. Organ stwierdził, iż złożone dokumenty potwierdzają, że wnioskodawczyni R. G. winna zostać uznana za jedyną spadkobierczynię P. W., co oznacza, że podanie o wznowienie postępowania zostało złożone przez podmiot, któremu przysługują prawa strony.