Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 czerwca 2009 r., sygn. I SA/Wr 98/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryka Łysikowska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Lidia Błystak, Sędzia WSA Marta Semiczek, Protokolant Aleksandra Słomian, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 24 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi P. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatek od towarów i usług za czerwiec 2006 I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] nr [...], II. stwierdza, ze wymienione w pkt I decyzje nie podlegają wykonaniu, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 1.483,00 (słownie: jeden tysiąc czterysta osiemdziesiąt trzy) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przystępując do rozstrzygania Sąd uwzględnił następujący stan faktyczny

i prawny sprawy. Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej we W. (dalej: Dyrektor Izby Skarbowej), po rozpoznaniu odwołania P. B. (dalej także: podatnik/strona/ skarżący), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. (dalej: Naczelnik Urzędu Skarbowego) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) za czerwiec 2006 r. oraz określenia zobowiązania w tym podatku za tenże okres.

Z uzasadnienia decyzji organu drugiej instancji wynika, że [...] do Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek podatnika o stwierdzenie nadpłaty w podatku VAT w łącznej kwocie 39.261,00 zł, powstałej w związku ze złożeniem [...] korekty deklaracji VAT-7 za marzec, kwiecień, maj, czerwiec i sierpień 2006 r. Organ zauważył, iż w pierwotnej deklaracji za czerwiec 2006 r. podatnik wykazał zobowiązanie w wysokości 6.636,00 zł, natomiast w deklaracji korygującej nie ujął żadnej sprzedaży

i "wyzerował" kwotę podatku podlegającą wpłacie do organu podatkowego.

We wniosku P. B. dowodził, że w złożonych deklaracjach, kierując się interpretacją Naczelnika Urzędu Skarbowego W., ujął błędnie, jako podlegającą opodatkowaniu VAT, dokonaną na rzecz osób fizycznych sprzedaż działek powstałych w wyniku podziału gruntu. Wskazał, iż wykazany w deklaracjach podatek został zapłacony. Podniósł, że będące przedmiotem sprzedaży grunty zostały przez niego nabyte na własne potrzeby. Oznajmił, iż w momencie zakupu nie zakładał ich odsprzedaży. Stwierdził, że sprzedaż działek nie nastąpiła w ramach działalności gospodarczej (handlowej). Argumentował, iż sprzedając działki nie występował jako podatnik VAT gdyż sprzedaż obejmowała jego majątek osobisty. Zauważył podatnik, że zaprezentowany przez niego tok rozumowania znajduje potwierdzenie w wyroku składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07). Podsumował, iż w następstwie sprzedaży działek nie ciążył na nim obowiązek opłacenia z tego tytułu podatku VAT. Uznał tym samym, że wykazana przez niego w deklaracji za czerwiec 2006 r. (zapłacona) kwota 6.636,00 zł stanowi