Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 9 czerwca 2009 r., sygn. I SA/Ol 234/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ryszard Maliszewski(spr.), Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Piskozub, Sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Protokolant Marika Brzozowiec, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 9 czerwca 2009 r., sprawy ze skargi Spółki A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2003r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]", nr "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej uchylił w całości decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia "[...]" określającą Spółce A zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2003r. i określił zobowiązanie w wysokości 189.885,00 zł

Z akt administracyjnych wynika, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego decyzją z dnia "[...]" określił Spółce A zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za rok podatkowy 2003 w wysokości 195.192,00 zł.

Organ I instancji stwierdził, że Spółka w złożonym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej starty) CIT-8 wykazała przychody w prawidłowej wysokości, natomiast koszty uzyskania przychodów zostały zawyżone poprzez uwzględnienie w nich kosztów podróży służbowych, kosztów zakupu usług marketingowo-reklamowych, biurowych i odzieży roboczej, których faktycznie nie poniesiono, a także wydatków niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Równocześnie koszty uzyskania przychodów zostały zaniżone o kwotę wypłaconych a niezaewidencjonowanych wynagrodzeń oraz składek ZUS od tych wynagrodzeń, które Spółka jako płatnik składek ZUS miała obowiązek obliczyć, potrącić i odprowadzić, zgodnie z przepisami art. 46 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Organ I instancji stwierdził następujące nieprawidłowości:

- zawyżenie kosztów uzyskania przychodów o kwotę 521.600,00 zł w związku z zaewidencjonowaniem wydatków, na podstawie 15 faktur wystawionych przez Firmę A, dotyczących prowizji akwizycyjno-marketingowej;