Wyrok WSA w Łodzi z dnia 23 czerwca 2009 r., sygn. III SA/Łd 581/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - III Wydział w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Janusz Furmanek (spr.), Sędziowie: Sędzia NSA Irena Krzemieniewska, Sędzia WSA Monika Krzyżaniak, Protokolant: Tomasz Porczyński, po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2009 r. na rozprawie sprawy ze skargi A. M., F. M., J. S., G. M. jako następców prawnych J. M. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Sanitarnego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzająca ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w T. z dnia [...] nr [...] znak: [...].
Uzasadnienie
III SA/Łd 581/08
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia [...] nr [...] znak: [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w T. M. z dnia [...] nr [...] znak [...] nie stwierdzającą choroby zawodowej pod postacią przewlekłego zatrucia disiarczkiem węgla u J. M.
Powyższe rozstrzygnięcie oparto na § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. nr 132 poz. 1115).
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 listopada 2005 r., sygn. akt III SA/Łd 382/05 uchylającym decyzję nr [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] (znak [...]) oraz poprzedzającą ją decyzję Nr [...] Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w T. M. z dnia 20 [...] (znak: [...]),w przedmiocie odmowy stwierdzenia powyższej choroby zawodowej u J. M., zostało ponownie przeprowadzone postępowanie administracyjne przez organ I instancji.
Materiał dowodowy w postaci karty oceny narażenia łącznie z wyrokiem Sądu, został przekazany pismem z dnia 12 czerwca 2006 r. do Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Ł. w celu wyjaśnienia wątpliwości wskazanych w wyroku Sądu. W ocenie Sądu bowiem przeprowadzone postępowanie dowodowe nie wyjaśniało, dlaczego choroby, na którą cierpi skarżący nie można uznać za chorobę zawodową, a odmienny wniosek musi być szczegółowo uzasadniony, zaś w tej sprawie zarówno orzeczenie lekarskie jak i oparta na nim decyzja takiego uzasadnienia nie zawierały.