Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2009 r., sygn. II SA/Wa 24/09

Ustawodawca w art. 102 wojskowej ustawy pragmatycznej oraz rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 czerwca 2004 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa, inaczej określił należności przysługujące żołnierzom wyznaczonym do pełnienia służby poza granicami kraju i żołnierzom skierowanym do pełnienia służby poza granicami kraju.

Tak więc trzy elementy; czas pełnienia służby, tryb i stanowiska na jakie żołnierze zostają skierowani lub wyznaczeni oraz wysokość i składniki uposażenia wskazują, że mamy do czynienia z dwoma odrębnym stosunkami służbowymi, które ze względu na swój charakter nie mogą być połączone.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz (spr.), Sędzia WSA Joanna Kube, Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski, Protokolant Anna Siwonia, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania skierowania do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami kraju i odmowy przyznania należności pieniężnych przysługujących żołnierzom skierowanym do pełnienia służby poza granicami kraju - oddala skargę

Uzasadnienie

Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), utrzymał w mocy decyzję Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy skierowania [...] A. B. do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa w misji [...] oraz odmowy przyznania należności pieniężnych przysługujących żołnierzom skierowanym do pełnienia służby poza granicami państwa.

Organ wskazał na następujący stan faktyczny w sprawie. [...] A. B., rozkazem personalnym Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego nr [...] z dnia [...] czerwca 2005 r. został wyznaczony do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa od dnia [...] sierpnia 2005 r. na stanowisku służbowym [...] w Dowództwie [...] w N. W okresie od [....] został on skierowany, przez przełożonego z tegoż Dowództwa, do wykonywania zadań służbowych w Dowództwie [...]. Następnie w dniu 19 lutego 2007 r. zwrócił się do Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z wnioskiem o wydanie decyzji administracyjnej w przedmiocie skierowania go do pełnienia służby poza granicami państwa w [...] oraz wypłatę należności pieniężnych przysługujących mu z tego tytułu. Po rozpatrzeniu powyższego wniosku, organ decyzją z dnia [...] marca 2007 r. umorzył postępowanie, a Minister Obrony Narodowej, po rozpatrzeniu odwołania oficera, uchylił powyższą decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. W następstwie, Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego decyzją z dnia [...] stycznia 2008 r. odmówił uwzględnienia wniosku oficera, wskazując w uzasadnieniu decyzji, iż wnioskodawca został już wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa w Dowództwie [...] w E. Fakt ten zaś, wyklucza równoczesne skierowanie go do pełnienia służby w Dowództwie [...]. Organ podkreślił również, iż skierowanie przez przełożonego w Dowództwie [...] nie wymaga wydania przez polski organ wojskowy odrębnej decyzji administracyjnej w tym zakresie. Po rozpatrzeniu odwołania oficera od powyższej decyzji, Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] listopada 2008 r. utrzymał w mocy powyższe rozstrzygnięcie Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.