Wyrok WSA w Kielcach z dnia 28 kwietnia 2009 r., sygn. II SA/Ke 109/09

Decyzja o rozgraniczeniu traci moc wiążącą w sytuacji, gdy w następstwie wniosku strony niezadowolonej z rozgraniczenia sąd powszechny nada sprawie bieg i w konsekwencji wyda orzeczenie o rozgraniczeniu. W takiej sytuacji decyzja orzekająca o rozgraniczeniu nie będzie mogła wywoływać ani procesowych, ani materialno - prawnych skutków decyzji ostatecznej. W sytuacji natomiast, gdy wniosek strony niezadowolonej z rozgraniczenia zostanie przez sąd zwrócony, na skutek np. jego nieopłacenia lub dojdzie do umorzenia postępowania (przykładowo wskutek cofnięcia żądania o skierowaniu sprawy do sądu) - decyzja o rozgraniczeniu staje się ostateczna ze wszystkimi skutkami, jakie prawo przewiduje dla takich decyzji (ujawnienie decyzji w księgach wieczystych, ewidencji gruntów i budynków).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka, Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.), Protokolant Asystent sędziego Sergiusz Leydo, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2009r. sprawy ze skargi H. B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy nadania klauzuli ostateczności decyzji o rozgraniczeniu nieruchomości I. uchyla zaskarżone postanowienie; II. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...], znak: [...] Prezydent Miasta, na podstawie art. 123 §1 i art. 219 k.p.a., odmówił nadania klauzuli ostateczności decyzji własnej z dnia [...] orzekającej o rozgraniczeniu nieruchomości położonych w K. przy [...] o nr ewid. 878 i 879.