Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 marca 2009 r., sygn. III SA/Wa 2935/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Golec, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak, Sędzia WSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Protokolant Alicja Bogusz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2009 r. sprawy ze skarg B. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] września 2008 r. nr [...] nr [...] nr [...] w przedmiocie określenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług oddala skargi

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego [...] w W. trzema decyzjami z [...] października 2007 r. określił Skarżącej - B. Sp. z o.o. z siedzibą w W. podstawę opodatkowania oraz podatek VAT z tytułu importu towarów (farmaceutyków) objętych zgłoszeniami celnymi z [...] lipca, [...] października oraz [...] grudnia 2002 r. w niższych wysokościach niż deklarowane przez Spółkę.

W podstawach prawnych wskazał art. 207, art. 13 § 1 pkt 1, 21 § 1 pkt 1, § 3, art. 63 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej "O.p."), art. 2 ust. 2, art. 6 ust. 7, art. 11f ust. 2, art. 15 ust. 4 oraz art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm., dalej "ustawa o VAT z 1993 r."), § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2001 r. w sprawie wykazu towarów do celów poboru podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego w imporcie (Dz. U. Nr 155, poz. 1814, dalej "rozporządzenie z 2001 r.") w związku z art. 65 § 5 oraz art. 23 § 1 i § 9, art. 85 § 1 i art. 262 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny (Dz. U. z 2001r. Nr 75, poz. 802, dalej "Kodeks celny") oraz art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej "ustawa o VAT z 2004 r.").

W uzasadnieniu decyzji wyjaśnił, że w wyniku kontroli dokumentacji finansowo-księgowej Spółki w zakresie obrotu towarowego z zagranicą oraz obrotu towarami pochodzenia zagranicznego za okres od 1 stycznia 2002r. do 1 marca 2003r. ujawniono w Spółce nieprawidłowości w deklarowaniu wartości celnej produktów importowanych, na podstawie "umów dystrybucyjnych i dostawczych", zawartych 14 grudnia 1997 r. z W. S.A. z siedzibą w Szwajcarii oraz 1 marca 2000 r. z B. z siedzibą w Puerto Rico. Ujawniono także noty kredytowe, wystawione przez eksporterów towarów za dany kwartał, pomniejszające cenę transakcyjną produktów importowanych przez polskiego kontrahenta oraz ustalono, że kwoty, na jakie opiewały noty uwzględniono w rozliczeniach między Spółką a jej kontrahentami zagranicznymi - pomniejszając tym samym zobowiązania finansowe Spółki. Deklarowana przez Spółkę wartość importowanych leków, zawyżona z powodu nieuwzględnienia rabatów, narusza art. 23 § 1 i 9 Kodeksu celnego. Wartość celną importowanych leków określono jedynie na podstawie wartości faktur załączonych do zgłoszenia, podczas gdy wartość transakcyjną leków ukształtowano dopiero po zwolnieniu towaru na podstawie wystawionych not kredytowych. Rabat dla towaru w trzecim kwartale 2002 r. wynosił 45% a w czwartym 55%. W momencie zgłoszenia celnego Spółka wiedziała, że deklarowana przez nią wartość (cena leku) nie jest ostateczna. Faktyczną wartość towaru stanowiła zatem kwota obniżona o kwotę z not kredytowych. Przyjęte przez strony umowy zasady przyznawania rabatu i konsekwentne ich realizowanie świadczyły, że nie miały one charakteru warunkowego, lecz były stałym elementem wszystkich transakcji objętych umową. Przyznawanie tych rabatów po zakończeniu procedury odprawy celnej miało natomiast na celu obejście przepisów prawa celnego i świadome zawyżanie wartości celnej. Zgodnie z art. 23 § 9 Kodeksu celnego całkowita kwota płatności, stanowiąca o cenie faktycznie zapłaconej lub należnej będącej wartością celną, powinna obejmować wszelkie rabaty, upusty czy prowizje, wykazane na fakturach, notach kredytowych, stanowiące refundacje pomniejszające zobowiązanie importera wobec sprzedającego. Nie jest istotne na jaki cel tego typu gratyfikacje przeznaczono.