Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 marca 2009 r., sygn. VI SA/Wa 222/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Bosakirska Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Protokolant Monika Staniszewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2009 r. sprawy ze skargi Z. O. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] listopada 2008 r. Komendant Główny Policji utrzymał w całości w mocy decyzję Komendanta Policji z dnia [...] lipca 2008 r., którą cofnięto Z. O. (skarżącemu) pozwolenie na broń palną myśliwską do celów łowieckich.

Komendant Policji w uzasadnieniu swojej decyzji podał, że wobec prawomocności wyroków Sądu Okręgowego w [...], którymi skarżący został uznany winnym popełnienia czynów: z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. oraz z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i w zw. z art. 294 § 1 k.k. oraz w świetle przepisu art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tekst jednolity Dz. U. 2004 r. nr 52, poz. 525 z późn. zm.), dalej jako u.b.a., obowiązany był cofnąć skarżącemu pozwolenie na broń myśliwską, gdyż należy on do kręgu osób wymienionych w art. 15 ust. 1 pkt 6 u.b.a., tj. co do których istnieje uzasadniona obawa, że mogą użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego. W przepisie tym określone są wprost konkretne okoliczności, których wystąpienie uzasadnia ww. obawę. Należy do nich m.in. skazanie prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu. Taka regulacja wskazuje zdaniem organu, że ustawodawca z założenia uważa, że skazanie za popełnienie ww. przestępstw stanowi wystarczającą przesłankę, uzasadniającą zaistnienie rzeczonej obawy i w konsekwencji wyklucza możliwość posiadania przez skarżącego broni. Organ I instancji wskazał, że pozwolenie na broń należy od uprawnień szczególnych, ściśle reglamentowanych z uwagi na skutki - często nieodwracalne, jakie powoduje niewłaściwe jej użycie, a to ma ogromne znaczenie dla stanu bezpieczeństwa i porządku publicznego. Dlatego organy Policji oczekują od osób posiadających broń nieskazitelnej postawy, a w szczególności przestrzegania przepisów prawa. W ocenie Komendanta w niniejszej sprawie zachowanie skarżącego dowodzi szczególnego braku odpowiedzialności i lekceważącego stosunku, co prawda względem przepisów prawa karnego, ale zachowanie to może mieć przełożenie na kwestię posiadania i używania z należytą starannością przez niego broni. Organ przyjął, że skarżący jako skazany prawomocnymi wyrokami sądu utracił wiarygodność zgodnego z prawem posiadania i używania broni i dlatego też uznał, że stan faktyczny sprawy oraz cel poszanowania idei porządku publicznego, w pełni pozwalały na cofnięcie rzeczonego pozwolenia w oparciu o ww. przepisy u.b.a.