Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 26 marca 2009 r., sygn. II SA/Sz 93/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Jankowski /spr./, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel, Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Protokolant Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 marca 2009 r. sprawy ze skargi R. O. na rozkaz personalny Komendanta Policji z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie przyznania nagrody rocznej oddala skargę

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia [...] r. sygn. akt II SA/Sz 340/07 po rozpatrzeniu skargi R. O. uchylił rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] r. nr [...] oraz poprzedzający go rozkaz personalny Komendanta Miejskiego Policji z dnia [...] r. nr [...]. Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.

Komendant Miejski Policji powołanym rozkazem personalnym

z dnia [...] r., wydanym na podstawie art. 110 ust. 1 ustawy z dnia

6 kwietnia 1990 r. o Policji ( tekst jednolity Dz.U. z 2002 r., Nr 7, poz. 58 ze zm.) oraz § 4 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie warunków przyznawania policjantom nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg (Dz.U. z 2002 r., Nr 86, poz.789 ze zm.) w związku

z art. 5 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006r, Nr 158, poz.1122), przyznał R. O. nagrodę roczną za [...] r. w wysokości 80 % jednomiesięcznego uposażenia. Powołał się przy tym na fakt niewywiązywania się przez policjanta z obowiązków służbowych, stwierdzony w opinii służbowej oraz na obligatoryjność obniżenia

w takich przypadkach nagrody rocznej o 20 do 50 % .

W odwołaniu od powyższej decyzji R. O. zarzucił błędną wykładnię przepisów ustawy o Policji i powołanego rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji przez przyjęcie między innymi, że opinia służbowa dotycząca niewywiązywania się z obowiązków służbowych jest wystarczającą przesłanką do obniżenia policjantowi nagrody rocznej. Stwierdził również, że decyzja Komendanta Miejskiego Policji nie spełnia określonych w art. 107 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej w skrócie kpa) wymogów dotyczących właściwej podstawy prawnej i uzasadnienia rozstrzygnięcia, a ponadto została wydana przez organ niewłaściwy oraz z naruszeniem zasady przewidzianej