Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 25 marca 2009 r., sygn. II SA/Gd 4/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Antończyk /spr./ Sędziowie: Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Katarzyna Gross po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 marca 2009 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 3 listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie przyznania uprawnień kombatanckich: uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 25 czerwca 2008r. nr [...].

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 3 listopada 2008 r. nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych utrzymał w mocy własną decyzję z 25 czerwca 2008 r. nr [...], w której odmówił przyznania uprawnień kombatanckich A. B. Decyzja powyższa została wydana w oparciu o następujący stan faktyczny:

W dniu 20 czerwca 2005 r. A. B. złożył w Urzędzie ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych wniosek o przyznanie uprawnień kombatanckich, załączając do niego kwestionariusz osoby ubiegającej się o takie uprawnienia, Rekomendację Prezesa Zarządu Okręgowego Związku Kombatantów R.P i Byłych Więźniów Politycznych, orzeczenie Komisji Lekarskiej ds. Inwalidztwa i Zatrudnienia, życiorys oraz oświadczenia dwóch świadków - S. K. oraz S. B. Decyzją z dnia 2 sierpnia 2005 r. nr [...] Kierownik Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych odmówił wnioskodawcy przyznania uprawnień kombatanckich z tytułu pobytu w obozie hitlerowskim w D. w listopadzie 1940 r. W ocenie organu, strona nie przedstawiła dostatecznych dowodów, potwierdzających, że zachodzą wobec niej przesłanki z art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r., nr 42, poz. 371 - tekst jednolity ze zm.). Organ zakwestionował relacje strony i świadków dotyczące charakteru obozu w D., w którym w 1940 r. przebywał wnioskodawca i uznał, że pobyt strony w obozie związany był z wysiedleniem z rodzinnej miejscowości (obóz przesiedleńczy).