Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 lutego 2009 r., sygn. III SA/Wa 2498/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Płusa, Sędzia WSA Andrzej Góraj (spr.), Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lutego 2009 r. sprawy ze skargi J. L. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz J. L. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 21 kwietnia 2008 r. J. L. (dalej - "Skarżący") złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości rozliczenia uzyskanych dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

W przedmiotowym wniosku Skarżący przedstawił następujący stan faktyczny: Skarżący jest kawalerem pozostającym w konkubinacie. Z konkubiną mają jedno wspólne małoletnie dziecko. Zarówno Skarżący jak i matka dziecka posiadają pełnię praw rodzicielskich. Mieszkają w tym samym mieszkaniu. Matka dziecka (konkubina) nie rozlicza się jako osoba samotnie wychowująca dzieci. W rozliczeniu rocznym za rok 2007 po raz pierwszy Skarżący zamierza skorzystać z możliwości opodatkowania się jako osoba samotnie wychowująca dziecko w rozumieniu art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f.

W związku z powyższym, Skarżący zwrócił się z pytaniem, czy w świetle powyższego stanu faktycznego Skarżący prawidłowo interpretuje przepis art. 6 u.p.d.o.f. rozliczając się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

W ocenie Skarżącego ograniczenia zastosowania art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14 poz.176 ze zm.) dalej u.p.d.o.f. o której mowa w ust. 8 tego artykułu nie mają do Skarżącego zastosowania. Zdaniem Skarżącego przepis art. 6 ust. 5 u.p.d.o.f. w sposób wyraźny określa, kogo należy traktować jako osobę samotnie wychowującą dzieci. Ustawowa definicja osoby samotnie wychowującej dzieci zawarta w art. 6 ust. 5 u.p.d.o.f. nie odwołuje się w żadnym zakresie do tego, czy drugi rodzic żyje oraz gdzie mieszka. Nie odnosi się również do tego (z wyjątkiem małżeństw), czy tylko jedno z rodziców posiada władzę rodzicielską, czy też taką władzą dysponują obydwoje. W przypadku konkubinatu istotne jest zatem jedynie to, czy dana osoba jest jedną z osób wymienionych w art. 6 ust. 5 u.p.d.o.f.