Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 lutego 2009 r., sygn. I SA/Wa 1569/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędzia WSA Iwona Kosińska (spr.) Sędzia WSA Daniela Kozłowska Protokolant Joanna Pleszczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lutego 2009 r. sprawy ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia przez gminę nieodpłatnie własności nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Uzasadnienie
Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania P. SA, utrzymało w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2007 r. nr [...] stwierdzającą nieodpłatne nabycie przez Gminę K., z mocy prawa, własności nieruchomości oznaczonej w jednostce ewidencyjnej [...], w obrębie nr [...], jako działka nr [...], o powierzchni [...] ha, objętej księgą wieczystą nr [...].
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 grudnia 2007 r. sygn. akt I SA/Wa 1536/07 uchylił uprzednio zaskarżoną decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] umarzającą postępowanie odwoławcze. W uzasadnieniu wydanego orzeczenia Sąd wskazał jednoznacznie, że Komisja błędnie przyjęła, iż przepis art. 34 ustawy z dnia 8 września 2000 roku o komercjalizacji /.../ przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" (Dz.U. Nr 84, poz. 948, ze zm.) nie może stanowić źródła interesu prawnego P. w sprawie o komunalizację przedmiotowej nieruchomości. Oznacza to, że P. posiadają w przedmiotowym postępowaniu legitymację strony i złożone przez ten podmiot odwołanie winno zostać merytorycznie rozpatrzone przez organ II instancji. Ponadto Sąd wskazał, że Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa umarzając postępowanie odwoławcze, przesądziła w sposób niedopuszczalny w tym trybie, kwestię przesłanek komunalizacji. Wykonując zalecenia Sądu Komisja zażądała stosownych informacji od P. W odpowiedzi P. poinformowała, że na dzień [...] grudnia 1990 r. przedmiotowa działka była [...]. Ponadto P. skoncentrowała się, w oparciu o przepis art. 34 ust 1 ustawy z dnia 8 września 2000 r., na stwierdzeniu, że dokonanie komunalizacji pozbawi P. możliwości nabycia z mocy prawa użytkowania wieczystego przedmiotowego gruntu. Komisja zwróciła się także do Ministerstwa Infrastruktury z prośbą o wyjaśnienie stanu prawnego przedmiotowego mienia, w szczególności tytułu prawnego P. do tego mienia. W odpowiedzi Ministerstwo poinformowało, że P. nie posiada dokumentów, mogących potwierdzić posiadanie przez Przedsiębiorstwo tytułu prawnego do rzeczonej działki oraz, że przedmiotowa nieruchomość nie jest związana z infrastrukturą [...]. Do informacji został dołączony wypis z rejestru gruntów na dzień [...] grudnia 1990 r., w którym jako właściciel wpisany jest Skarb Państwa, W. w K., władającym [...] Dyrekcja [...] w K. Komisja zwróciła się również do Archiwum Państwowego w K., które nie udzieliło stosownej informacji z braku szczegółowych danych. W ocenie Krajowej Komisji zgromadzony w aktach sprawy materiał dowodowy daje możliwość oceny zasadności wydania przez organ I instancji decyzji komunalizacyjnej. Organ odwoławczy stanął na stanowisku, że aczkolwiek przepisy ustawy o komercjalizacji dają podstawę do uznania P. za stronę, jednak nie tworzą po stronie P. argumentów przeciw komunalizacji, choćby z tego powodu, że nie obowiązywały w dniu 27 maja 1990 r. co znalazło wyraz w pkt I wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 kwietnia 2005 r. Powołując się na bieżące orzecznictwo Naczelny Sąd Administracyjny organ odwoławczy uznał, że przepisy statuujące przedsiębiorstwo państwowe P. nie zawierają podstawy prawnej do stwierdzenia tytułu prawnorzeczowego P. do przedmiotowej nieruchomości. Równocześnie organ II instancji podkreślił, że informacja zawarta w przywołanym wyżej piśmie Ministerstwa Infrastruktury wskazuje jednoznacznie na władanie nieruchomością przez P. bez tytułu prawnego. W tej sytuacji Krajowa Komisja odstąpiła od poszukiwania kolejnych informacji w Archiwum Państwowym w K. W konkluzji organ odwoławczy stwierdził, że skoro skarżącemu nie przysługiwał odpowiedni tytuł prawny do nieruchomości to nieruchomość ta należała, w rozumieniu art. 5 ust 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające /.../ do terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego i podlegała komunalizacji z mocy prawa z dniem 27 maja 1990 r. Zgodnie bowiem z treścią, obowiązującego w dniu 27 maja 1990 r. art. 6 ust 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (t. j. z 1989 r. DZ.U. Nr 14, poz. 74, ze zm.) grunty państwowe, które nie zostały oddane w zarząd, użytkowanie lub użytkowanie wieczyste były zarządzane przez terenowy organ administracji państwowej.