Postanowienie WSA w Łodzi z dnia 4 lutego 2009 r., sygn. III SA/Łd 637/08

Dnia 4 lutego 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2009 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I. T. na stanowisko Komendanta Miejskiego Policji w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie opinii służbowej p o s t a n a w i a: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...], Nr [...] Komendant Miejski Policji w Ł. po rozpoznaniu odwołania wniesionego przez I. T. od opinii służbowej z dnia [...] uchylił zaskarżoną opinię w części formalnej dotyczącej daty wydania i czasookresu opiniowania, a w pozostałym zakresie opinię służbową utrzymał w mocy, pouczając jednocześnie stronę, że niniejsza decyzja nie ma charakteru decyzji administracyjnej i nie przysługuje od niej środek zaskarżenia w postaci odwołania.

W dniu 31 października 2008 roku I. T. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na pismo Komendanta Miejskiego Policji w Ł. z dnia [...]. W uzasadnieniu skargi powołując na pogląd wyrażony w postanowieniu Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 listopada 2006 roku, sygn. Tw 5/05 skarżąca podniosła, iż w obecnym stanie prawnym funkcjonariusze mogą kwestionować przed sądem administracyjnym ostateczne rozstrzygnięcia zapadłe w formie opinii służbowych. Odwołując się do treści § 11 ust. 6 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 czerwca 2002 roku w sprawie opiniowania służbowego funkcjonariuszy Policji oraz wzoru formularza opinii służbowej (Dz.U. Nr 98, poz. 890 ze zm.), który stanowi, iż przełożony właściwy do rozpatrzenia odwołania jest obowiązany podjąć decyzję , o której mowa w ust. 5, w terminie 30 dni od dnia otrzymania odwołania. Od decyzji tej stosownie natomiast do treści art. 3 § 1 pkt. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przysługuje skarga do sądu administracyjnego. W uzasadnieniu skargi I. T. podniosła, iż opinia służbowa jest dla niej krzywdząca.