Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 stycznia 2009 r., sygn. VI SA/Wa 2049/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Królikowska - Przewłoka Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak Protokolant Eliza Mroczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi S. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją Prezydenta W. z dnia [...] listopada 2006 r. Nr [...] S. Sp. z o.o. z siedzibą w W. - zwana dalej skarżącą, uzyskała zezwolenie na zajęcie pasa drogowego ul. [...] w rej [...] (lok nr [...]) na okres od 12 listopada 2006 r. do 13 lutego 2007 r. oraz umieszczenie w nim reklamy o powierzchni reklamowej 12,00 m.kw.

Pismem z [...] stycznia 2007 r. skarżąca złożyła do zarządcy drogi wniosek o przedłużenie decyzji z [...] listopada 2006 r. do dnia 1 września 2008 r. ( v. pismo z [...] stycznia 2007r. oraz wyjaśnienie strony złożone do organu odwoławczego w dniu [...] czerwca 2008 r.)

Pierwsza decyzja wydana w sprawie wniosku strony z [...] stycznia 2007r, którą organ zezwolił na zajęcie ww. pasa drogowego w celu umieszczenia w nim przedmiotowej reklamy w okresie od 14 lutego 2007 r. do 21 lutego 2007 r. oraz odmówił wydania zezwolenia od 22 lutego 2007 r. została uchylona przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a. (v. decyzja Prezydenta W. z dnia [...] lutego 2007 r. Nr [...], odwołanie skarżącej z 12 marca 2007 r. wraz z uzupełnieniem odwołania z [...] marca 2007 r., pismo strony z [...] maja 2007 r., decyzja SKO w W. z [...] listopada 2007 r. Nr [...])

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, decyzją z [...] lutego 2008 r. Nr [...] wydaną z upoważnienia Prezydenta W. przez Dyrektora ds. Zarządzania Zarządu Dróg Miejskich, na podstawie m.in. art.39 ust.1 pkt 1 ustawy o drogach publicznych odmówiono skarżącej spółce wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego we wnioskowanej lokalizacji i zakresie. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji stwierdził, że pomimo zawiadomienia wystosowanego do skarżącej w trybie art. 10 k.p.a strona nie skorzystała z prawa zapoznania się materiałami postępowania i nie złożyła dodatkowych wyjaśnień dlatego decyzja została wydana na podstawie zgromadzonego przez ten organ materiału dowodowego. Organ powołał się na fakty powszechnie znane, które dotyczą utrzymywania się przyrostu natężenia ruchu drogowego na sieci ulic W. oraz stałej tendencji wzrostu liczby wypadków drogowych. Swoje stanowisko oparł o przyjęty przez Radę Ministrów Krajowy Program Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego 2005-2007-2013 GAMBIT 2005, w myśl którego jednym z najważniejszych priorytetów polityki transportowej państwa jest działanie na rzecz poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego natomiast podstawowym obowiązkiem wszystkich tworzących, zarządzających i korzystających z systemu transportowego w Polsce jest ograniczenie liczby wypadków w transporcie oraz ich konsekwencji. Organ podkreślił, iż w sposób wyczerpujący zebrał materiał dowodowy niezbędny do rozstrzygnięcia wniosku strony sięgając w tym zakresie do opinii w sprawie zagrożeń kierujących pojazdami wynikających z umieszczenia reklam w pasach dróg w W. opracowanej przez Instytut Badawczy Dróg i Mostów - Pracownię Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego, szczegółowego planu sytuacyjnego reklamy dołączonego do wniosku, wyników badań natężenia ruchu.