Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 14 stycznia 2009 r., sygn. II SA/Sz 567/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Iwona Tomaszewska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel, Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Protokolant Michał Iwanowski, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi S. G. na rozkaz personalny Komendanta Policji z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę
Uzasadnienie
Komendant Powiatowy Policji w S. rozkazem personalnym z dnia [...]., nr [...], na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990r. o Policji (Dz.U. z 2002r., Nr 19, poz. 185 ze zm.) zwolnił S. G. ze służby w Policji, z dniem [...]r. Organ ustalił, że skarżący w dniu [...]r. został skazany przez Sąd Rejonowy w P. w N. za przestępstwo umyślne tj. [...], na karę [...] miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu.
W ocenie organu prawomocny wyrok sądu kraju sygnatariusza Konwencji w Schengen stanowi podstawę do zastosowania art. 41 ust. 1 pkt 4 ustawy o Policji.
Komendant Wojewódzki Policji, po rozpatrzeniu odwołania S.G., zaskarżony rozkaz personalny utrzymał w mocy rozkazem personalnym z dnia [...]., nr [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny , wyrokiem z dnia [...]r., w sprawie [...], po rozpatrzeniu skargi S. G. - utrzymał w mocy rozkaz personalny organu odwoławczego.
Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpatrzeniu skargi kasacyjnej S. G., wyrokiem z dnia [...]., w sprawie o sygn. [...], uchylił zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną decyzję nr [...] Komendanta Policji w S. z dnia [...]r. i poprzedzającą ją decyzję nr [...] Komendanta Powiatowego w S. z dnia [...]r.
Sąd w uzasadnieniu wyroku stwierdził między innymi, że "skazanie prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego", o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990r. o Policji (Dz.U. z 2002r. Nr 7, poz. 58 ze zm. - obecnie : Dz.U. z 2007r., Nr 43, poz. 277 ze zm.), nie oznacza skazania wyrokiem sądu państwa obcego.