Wyrok WSA w Łodzi z dnia 27 stycznia 2009 r., sygn. II SA/Łd 860/08

Dnia 27 stycznia 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.) Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska Protokolant Asystent sędziego Dominika Trella po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2009 roku przy udziale --- sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy skierowania do domu pomocy społecznej oddala skargę. LS

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. decyzją z dnia [...] , Nr [...], po rozpatrzeniu odwołania J. K., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia [...], Nr [...] o odmowie skierowania J. K. do domu pomocy społecznej.

Jak wynika z dokumentów załączonych do akt, organ I instancji decyzją z dnia [...] odmówił skierowania J. K. do domu pomocy społecznej. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał przepis art. 54 ust. 1, art. 106 ust. 1 oraz art. 110 ust. 7 i 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej oraz § 8 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 19 października 2005 roku w sprawie domów pomocy społecznej (Dz. U. Nr 217, poz. 1837). W uzasadnieniu organ wskazał, że zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, o skierowanie do domu pomocy społecznej może ubiegać się osoba wymagająca całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych. Jak wskazał organ, ze zgromadzonego materiału dowodowego (w szczególności z zaświadczenia lekarskiego i wywiadu środowiskowego) wynika, że J. K. jest zdolna do samodzielnego zaspokajania potrzeb życiowych, takich jak robienie zakupów, przygotowywanie posiłków, dysponowanie własnymi środkami finansowymi. Ze względu na stan zdrowia, organ ocenił, że strona nie wymaga stałej opieki i pielęgnacji. W razie zaistnienia potrzeby strona będzie mogła skorzystać z pomocy w miejscu zamieszkania w formie usług opiekuńczych. W konkluzji organ uznał, że w sprawie nie zachodzą przesłanki określone w art. 54 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, które uzasadniałyby skierowanie strony do domu pomocy społecznej.