Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 grudnia 2008 r., sygn. VI SA/Wa 2193/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Bosakirska Sędziowie Sędzia WSA Dorota Wdowiak Asesor WSA Danuta Szydłowska (spr.) Protokolant Patrycja Wrońska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi Z. B. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na posiadanie broni palnej myśliwskiej oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r. Komendant Główny Policji po rozpatrzeniu odwołania Z. B., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa oraz art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 oraz art. 18 ust 3 pkt 5 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.) utrzymał w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] lipca 2008 r. cofającą pozwolenie na posiadanie broni palnej myśliwskiej.

Zajmując stanowisko w sprawie organ odwoławczy wyjaśnił, iż przeciwko Z. B. toczy się postępowanie karne o popełnienie przestępstwa z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk sklasyfikowanego w kodeksie karnym jako przestępstwo przeciwko mieniu. Ponadto Z. B. nie zawiadomił organu o zmianie stałego miejsca pobytu czym naruszył art. 26 ustawy o broni i amunicji. Dyspozycja art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy nakazuje cofnięcie pozwolenia na broń w przypadku, gdy istnieje uzasadniona obawa, iż dana osoba może użyć broni w celach sprzecznych z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, zwłaszcza wówczas, gdy została ona skazana prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo przeciwko m.in. życiu, zdrowiu lub mieniu albo, wobec której toczy się postępowanie karne o popełnienie takich przestępstw. Ujawnienie przez organ Policji wskazanych wyżej okoliczności ma charakter wiążący, a więc obliguje organ do cofnięcia pozwolenia na broń. Organ, przywołując orzeczenia Naczelnego i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, podkreślił, iż uzasadniona obawa wyłączająca możliwość posiadania pozwolenia na broń istnieje wobec osób, przeciwko którym postawiono zarzut popełnienia przestępstwa m.in. przeciwko mieniu. W takiej sytuacji organy Policji muszą jedynie ustalić fakt prowadzenia przez uprawniony organ postępowania karnego albowiem ustawodawca obawę użycia broni niezgodnie z przepisami związał wprost z przestępstwami przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu. Organy właściwe w sprawach pozwoleń na broń nie są zobowiązane do udowodnienia, że posiadacz pozwolenia na broń faktycznie użyje jej w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, albowiem do cofnięcia prawa do broni wystarczy tylko domniemanie takiego zachowania powzięte na podstawie bezspornego ustalenia, iż wobec niego toczy się postępowanie karne o jedno z wymienionych w art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy przestępstw. Organ podkreślił, iż zastosowany jako podstawa marterialnoprawna decyzji art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy ma charakter obligatoryjny, a prawo do posiadania broni jest dobrem reglamentowanym i ochrona interesu społecznego jest nadrzędna nad interesem jednostki. Dodatkową przesłanką cofnięcia pozwolenia jest naruszenie przez stronę art. 26 omawianej ustawy.