Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 11 grudnia 2008 r., sygn. II SA/Ol 813/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Alicja Jaszczak - Sikora Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant Ewa Kłos po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 grudnia 2008 roku sprawy ze skargi G.W. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę

Uzasadnienie

Prawomocnym wyrokiem z dnia 1 czerwca 2006r. (sygn. akt II SA/Ol 164/06) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie uchylił decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia "[...]" oraz poprzedzającą ją decyzję tego organu w przedmiocie odmowy przyznania G.W. uprawnień kombatanckich.

W sprawie tej G.W., wystąpiła z wnioskiem o przyznanie jej uprawnień kombatanckich, bowiem w czerwcu 1941r. została przez Niemców wywieziona wraz z rodzeństwem do miejsca odosobnienia w Makowie Mazowieckim, gdzie przebywała przez około 10 dni pod stałym nadzorem niemieckich żandarmów w warunkach uwłaczających godności ludzkiej. Na potwierdzenie tych zdarzeń załączyła oświadczenia dwóch świadków.

Sąd w uzasadnieniu wyroku stwierdził naruszenie przez organ administracji przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Jako bezsporną uznano okoliczność, iż skarżąca nie może być uznana za kombatanta. Do wyjaśnienia pozostała natomiast sporna kwestia, czy skarżąca mogła być uznana za osobę, która podlegała represjom wojennym lub też osobę, która jako dziecko została odebrana rodzicom w celu poddania eksterminacji lub w celu przymusowego wynarodowienia. W ocenie Sądu, postępowanie administracyjne przeprowadzone w niniejszej sprawie zostało w sposób niepełny, z pominięciem istotnych okoliczności faktycznych, które to uchybienia nie pozwoliły na zajęcie jednoznacznego stanowiska w tym zakresie. Stwierdzono, że w okolicznościach przedstawionej sprawy niezbędne jest przeprowadzenia przez organ postępowania wyjaśniającego w znacznym zakresie oraz ponownej jego merytorycznej oceny. Wskazano także, iż pod pojęciem represji rozumie się przebywanie z przyczyn narodowościowych i rasowych w gettach, a skoro Kierownik Urzędu sugeruje, że w obozie w Makowie Mazowieckim znajdowało się getto, to powinien w pierwszej kolejności ocenić wiarygodność zeznań świadków na okoliczność uwięzienia skarżącej w tym obozie w czerwcu 1941r. W wypadku pozytywnego wyniku tej oceny, organ winien dążyć do wyjaśnienia, czy skarżąca została osadzona tam z przyczyn określonych w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991r. o kombatantach oraz niektórych innych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego.