Orzeczenie
Wyrok WSA w Łodzi z dnia 19 lipca 2011 r., sygn. II SA/Łd 283/11
Dnia 19 lipca 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Anna Stępień Sędziowie Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska (spr.) Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Protokolant asystent sędziego Marcelina Chmielecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lipca 2011 roku sprawy ze skargi J. D. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej dotyczącej odmowy przyznania uprawnień kombatanckich 1. oddala skargę; 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi radcy prawnemu A. J. prowadzącemu Kancelarię Radcy Prawnego w G. przy ul. [...] kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć i dwadzieścia groszy) złotych obejmującą stawkę podatku od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...]roku, Nr [...]Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych po rozpoznaniu wniosku J.D. o ponowne rozpatrzenie sprawy utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...]roku nr [...], którą odmówiono zmiany decyzji własnej z dnia [...]roku o nr [...].
Jak wynika z dokumentów załączonych do akt administracyjnych w dniu 11 marca 2010 roku J.D. zwróciła się do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z wnioskiem o przyznanie uprawnień kombatanckich. W uzasadnieniu skarżąca podniosła, że jako 12-letnie dziecko została sama z siostrą, bowiem ich matka zachorowała na gruźlicę i zmarła, zaś ojca skierowano do pracy przymusowej przy budowie bunkrów i wrócił do domu dopiero w maju 1945r. Skarżącą skierowano do pracy w tkalni mechanicznej E. K. w P., gdzie pracowała od 1 września 1942 roku do 19 stycznia 1945 roku. Do wniosku skarżąca załączyła zaświadczenie ZUS na powyższą okoliczność.
Organ decyzją z dnia [...]roku nr [...] odmówił przyznania skarżącej uprawnień kombatanckich. Jako podstawę prawną organ wskazał art. 1-4 oraz art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 roku o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 2002r. Nr 42, poz. 371 ze zm.).