Wyrok WSA w Łodzi z dnia 18 grudnia 2008 r., sygn. I SA/Łd 1119/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak Sędziowie Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.) Sędzia NSA Teresa Porczyńska Protokolant Asystent sędziego Joanna Wegner po rozpoznaniu w Łodzi na rozprawie w dniu 11 grudnia 2008 r. przy udziale --- sprawy ze skargi A. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [....] w przedmiocie ustalenia podatku od nieruchomości na 2008 rok oddala skargę

Uzasadnienie

A.N. jest Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w Z. Na potrzeby swojej kancelarii komorniczej wykorzystuje grunt o pow. 235 m2, którego jest użytkownikiem wieczystym, oraz część (o pow. 163 m2) położonego na nim budynku, którego jest właścicielem.

Decyzją z dnia [...] Prezydent Miasta Z. ustalił stronie podatek od nieruchomości na 2008 r. w kwocie 2.933,- zł uznając, że powyższy budynek i grunt, na którym jest usytuowany, są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. W podstawie prawnej rozstrzygnięcia powołał m.in. art. 2-7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity Dz.U. z 2006 r. nr 121, poz. 844 ze zmianami).

W odwołaniu od tej decyzji podatnik wniósł o jej uchylenie i ustalenie podatku według stawki dla budynków i gruntów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. W uzasadnieniu wskazał, że pełnienie funkcji komornika sądowego nie wiąże się z prowadzeniem działalności gospodarczej. Status prawny komornika sądowego określa ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (tekst jednolity Dz.U. z 2006 r. nr 167, poz. 1191 ze zmianami), zgodnie z którą komornik sądowy jest funkcjonariuszem publicznym, organem władzy publicznej. W związku z tym wskazanie w tej ustawie, że komornik wykonuje czynności na własny rachunek oznacza tylko tyle, że finansuje te czynności z uzyskiwanych opłat egzekucyjnych. Ponadto gdyby komornik rzeczywiście prowadził działalność gospodarczą, to zbędny byłby przepis art. 28 powołanej ustawy, stanowiący, że "do komornika stosuje się przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ubezpieczeniu społecznym oraz o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, dotyczące osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą", bo przepisy wymienionych ustaw stosowałyby się do niego wprost. Komornik nie wykonuje też działalności zawodowej, o której mowa w art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jednolity Dz.U. z 2007 r. nr 155, poz. 1095 ze zmianami), gdyż ta winna być wykonywana nie tylko na własny rachunek ale i we własnym imieniu. Komornik działa natomiast w imieniu Państwa, posługując się przy tym pieczęcią urzędową z godłem Państwa. Trudno też kwalifikować działalność komornika jako wykonywanie wolnego zawodu, ponieważ jego status zaledwie zbliża się do statusu przedstawicieli wolnych zawodów, zachowując daleko idące odrębności.